Tekst: <p>Het provinciaal cultuurhuis in Namen werd opgetrokken in het begin van de jaren 60 en gaat sinds zijn renovatie en uitbreiding – onder meer met de spectaculaire theaterzaal ‘Tambour’ – door het leven als ‘Delta’. <br />Er is Magnelis-staal gebruikt om het contrast met de gevels in bamboe te accentueren en de grote beweegbare verticale luiken te realiseren die de westgevel beschermen tegen de zon. <br />Er is op maat geperforeerd plaatstaal (71%) gebruikt voor alle borstweringen, die uit verzinkt staal van 2 mm dik bestaan. <br />De ‘Tambour’ rust op een centrale staalkolom (diameter 300 mm) en twaalf armen in AE355-staal (355 N/mm2), terwijl zeven perifere kolommen (diameter 150 mm) eventuele asymmetrische lasten opvangen. <br />Er is ook staal gebruikt voor de ophangsystemen van de technieken in de verschillende theaterzalen en een trappenhuis, waar de trappen ondersteund worden door plaatstaalelementen van 2 mm dik, zonder dat er sprake is van windverbanden met diagonale trekkers.</p>
Ondertitel: Lege ruimte als een constructieve kracht
Award: 0
Tekst: <p>RETMONER is een sculptuur uit gelakt staal, boordevol betekenis, geïnspireerd door de geschiedenis van de stad Waregem: ‘de woonplaats van de clan Waro’. Archeologische vondsten zoals de pijlpunten, scherven, munten uit de Gallo-Romeinse periode vormen een directe bron van inspiratie.
<br>De Zuiderpromenade wordt gezien als de nieuwe toegangspoort tot de stad. De kunstenaar speelt op dit gegeven in door het plaatsen van RETMONER als een wachter die een onbekend heiligdom moet beschermen. RETMONER vormt een oproep om de oude geschiedenisboekjes met nieuwe ogen te gaan bekijken. Door zijn vloeiende, computergestuurde vormen, vormt het een zachtere versie van de historische artefacten.
<br>Hoewel dit sculptuur monumentaal lijkt met zijn 4,40 m hoogte, is dit eclectische beeld opgebouwd vanuit leegtes. Net als Henry Moore wordt de negatieve of lege ruimte als een constructieve kracht gebruikt. Leegte is een onlosmakelijk onderdeel van de sculptuur en kan daarom zelfs als een volume worden gezien. Het plaatmateriaal in gelakt staal is 10-12 mm dik.</p>
Tekst: Kan een gebouw vandaag, realistisch gezien, de perfecte uitvoering van een ontwerp zijn? Het kan wel degelijk, als we kijken naar de "Nuvola" en "Lanterna" gerealiseerd door Stahlbau Pichler voor Fuksas. Het kenmerk van de Studio, de ruit met variabele geometrie van glas en staal bovenop het voormalige gebouw van de Militaire Unie, past perfect in het historische centrum van de hoofdstad. Het project als geheel is een architectuur die haar eigen tijdperk aan de kaak stelt en aantoont hoe belangrijk het is, zelfs voor de Eeuwige Stad, om een moderniteit te bouwen die de dialoog aangaat met het verleden, en tegelijk haar eigen waarde bevestigt. Het Palazzo werd gebouwd in het begin van 1900 en heeft vier verdiepingen die gebruikt worden voor commerciële activiteiten. Het renovatie-project gaat uit van twee benaderingen: licht op de gebouwschil, engineering voor de interne structuur (genaamd "Lanterna") en voor het dak (genaamd "Nuvola"). Een belangrijke wijziging betreft de constructie van de centrale staalconstructie die, vertrekkend van de onderkant van het gebouw, stijgt en de vier verdiepingen doorkruist, om bovenaan uit te komen bij de overdekking van een panoramisch terras van ongeveer 300 vierkante meter. Er zijn twee soorten glas gebruikt: zeer selectief dubbel glas voor de Nuvola en enkel glas voor de Lanterna; de twee beglaasde elementen bestaan uit ongeveer 1.000 driehoekige modules, elk met verschillende afmetingen, die ongeveer 2.000 vierkante meter beslaan. De toegepaste bouwtechniek is interessant: een structuur die zijn sterkte krijgt dankzij haar vorm, niet door de doorsneden van de profielen maar door het concept dat gebaseerd is op de gedrukte structuren die typisch zijn voor de oude Romeinse bogen. Meer in detail worden de glasoppervlakken ondersteund door stijve stalen staven, bestaande uit op maat gewalste profielen in S275 en S355. Het gebruik van het BIM-platform (Building Information Modeling), dat de samenwerking tussen opdrachtgevers en externe leveranciers bevordert en zo de uiteindelijke kosten drukt, was van fundamenteel belang voor het beheer van alle fasen van het proces, van modellering tot structurele berekeningen, van inkoop tot productie. Vanuit architectonisch oogpunt werd het bouwwerk onmiddellijk een eigentijds oriëntatiepunt en een bekende plaatsnaam; het dak is 8 m hoog vanaf het maaiveld en de driehoekige basisgeometrie bevat de verticale verbindingen, dienstruimten, hulpruimten en een deel van de installaties. De hierdoor gecreëerde openheid over de volle hoogte maakt het mogelijk de verschillende verdiepingen te zien, die elk voor het publiek een ruimte openen die wordt gekenmerkt door vloeren versierd met "bellen" van verschillende grootte en kleur, in schakeringen van rood, oranje en paars op een witte achtergrond. De benedenverdieping, ontworpen om een grote winkel te huisvesten, is ook een open en toegankelijke ruimte die de Via Tomacelli verbindt met het aangrenzende plein. Ook het meubilair is ontworpen door Studio Fuksas, hoofdzakelijk in glasvezel en met de nadruk op vloeiende lijnen. Een trap met door LED verlichte glazen treden en spiegelende oppervlakken vervolledigt het interieurontwerp en verbindt de ruimtes. Ten slotte biedt een glazen vloer op de benedenverdieping zicht op sommige van de archeologische overblijfselen die tijdens de werkzaamheden aan het licht zijn gekomen.
Plaats: Palazzo dell'Ex Unione Militare, Via del Corso - Via Tomacella, Roma (IT)
Nieuwe koepel van glas en staal in historisch centrum
Kan een gebouw vandaag, realistisch gezien, de perfecte uitvoering van een ontwerp zijn? Het kan wel degelijk, als we kijken naar de "Nuvola" en "Lanterna" gerealiseerd door Stahlbau Pichler voor Fuksas. Het kenmerk van de Studio, de ruit met variabele geometrie van glas en staal bovenop het voormalige gebouw van het Palazzo dell'Ex Unione Militare (Militaire Unie), past perfect in het historische centrum van de hoofdstad. Het project als geheel is een architectuur die haar eigen tijdperk aan de kaak stelt en aantoont hoe belangrijk het is, zelfs voor de Eeuwige Stad, om een moderniteit te bouwen die de dialoog aangaat met het verleden, en tegelijk haar eigen waarde bevestigt. Het Palazzo werd gebouwd in het begin van 1900 en heeft vier verdiepingen die gebruikt worden voor commerciële activiteiten. Het renovatie-project gaat uit van twee benaderingen: licht op de gebouwschil, engineering voor de interne structuur (genaamd "Lanterna") en voor het dak (genaamd "Nuvola").
Lanterna en Nuvola
Een belangrijke wijziging betreft de constructie van de centrale staalconstructie die, vertrekkend van de onderkant van het gebouw, stijgt en de vier verdiepingen doorkruist, om bovenaan uit te komen bij de overdekking van een panoramisch terras van ongeveer 300 vierkante meter. Er zijn twee soorten glas gebruikt: zeer selectief dubbel glas voor de Nuvola en enkel glas voor de Lanterna; de twee beglaasde elementen bestaan uit ongeveer 1.000 driehoekige modules, elk met verschillende afmetingen, die ongeveer 2.000 vierkante meter beslaan. De toegepaste bouwtechniek is interessant: een structuur die zijn sterkte krijgt dankzij haar vorm, niet door de doorsneden van de profielen maar door het concept dat gebaseerd is op de gedrukte structuren die typisch zijn voor de oude Romeinse bogen. Meer in detail worden de glasoppervlakken ondersteund door stijve stalen staven, bestaande uit op maat gewalste profielen in S275 en S355. Het gebruik van het BIM-platform (Building Information Modeling), dat de samenwerking tussen opdrachtgevers en externe leveranciers bevordert en zo de uiteindelijke kosten drukt, was van fundamenteel belang voor het beheer van alle fasen van het proces, van modellering tot structurele berekeningen, van inkoop tot productie.
Eigentijds oriëntatiepunt
Vanuit architectonisch oogpunt werd het bouwwerk onmiddellijk een eigentijds oriëntatiepunt en een bekende plaatsnaam; het nieuwe dak is tot 8 m hoog in de top en de driehoekige basisgeometrie bevat de verticale verbindingen, dienstruimten, hulpruimten en een deel van de installaties. De hierdoor gecreëerde openheid over de volle hoogte maakt het mogelijk de verschillende verdiepingen te zien, die elk voor het publiek een ruimte openen die wordt gekenmerkt door vloeren versierd met "bellen" van verschillende grootte en kleur, in schakeringen van rood, oranje en paars op een witte achtergrond. De benedenverdieping, ontworpen om een grote winkel te huisvesten, is ook een open en toegankelijke ruimte die de Via Tomacelli verbindt met het aangrenzende plein. Ook het meubilair is ontworpen door Studio Fuksas, hoofdzakelijk in glasvezel en met de nadruk op vloeiende lijnen.
Een trap met door LED verlichte glazen treden en spiegelende oppervlakken vervolledigt het interieurontwerp en verbindt de ruimtes. Ten slotte biedt een glazen vloer op de benedenverdieping zicht op sommige van de archeologische overblijfselen die tijdens de werkzaamheden aan het licht zijn gekomen.
Ondertitel: De activiteiten van het lasbedrijf in de verf te zetten
Award: Laureaat cat. Residentiële gebouwen
Tekst: <p>Op een bescheiden, bijna driehoekig, bebost bouwperceel in een kmo-zone, met uitzicht op het Albertkanaal, verrezen een atelierruimte voor laswerken, een landschapskantoor voor circa vier personen en een woning met loftallures. Aangezien het perceel te klein was om het bouwprogramma volledig bovengronds te realiseren, zijn het lasatelier en bijhorende ruimtes ondergronds gerealiseerd. De loft en het kantoor bevinden zich grotendeels op de eerste verdieping en zijn ondergebracht in een royaal beglaasde doos op pijlers.
<br>Om de activiteiten van het lasbedrijf in de verf te zetten, werd beslist om met zichtbaar blijvend profielstaal en stalen zonweringen te werken.</p>
Tekst: <p>Op de campus Arenberg III, tussen de site van IMEC en het gebouw Computerwetenschappen van KU Leuven werd een nieuw parkeergebouw ingeplant. <br />Parkeren is niet altijd evident in een drukke universiteitsstad zoals Leuven. Imec en KU Leuven sloegen de handen in elkaar en investeerden samen in de bouw van een gezamenlijk parkeercomplex. Het werd een markant volume met acht bouwlagen en een capaciteit van 740 plaatsen, waarvan twee derde is voorbehouden voor imec en een derde voor de KU Leuven. <br />De architectuur werd tot de essentie gereduceerd. Het is een open stalen structuur die de dialoog met zijn omgeving aangaat. Het maskeert zijn functie niet. De hellingbanen dragen over drie traveeën (22,50 m) tussen de horizontale vlakken die de verbinding maken met de parkeerniveaus. De overspanning van de hellingbanen wordt gerealiseerd met HE 800 B-profielen die tegelijk de gevelafwerking zijn van zowel de hellingbanen als de kopse zijden van het gebouw.</p>
Ondertitel: Het gefacetteerde hoofd is opgebouwd als een koepel
Award: Laureaat cat. Specifieke elementen in staal
Tekst: <p>Een gevarieerd landschap met naaldbossen op zandgrond, heidevelden, vennen, open stuifzanden, holle wegen en waterlopen: de Hoge Mouw, dat deel uitmaakt van de Kempense Heuvelrug nabij Kasterlee, is een bijzonder natuurgebied dat rijk is aan mystieke verhalen die teruggaan tot prechristelijke culturen. Op het hoogste punt van de heuvelrug – boven op de 30 m hoge slapende landduin van de Hoge Mouw – prijkt ‘A Giant Sculpture’, een permanente, sitespecifieke sculptuur.
<br>Het gefacetteerde hoofd is opgebouwd als een koepel, die uit 2.115 aan elkaar gelaste, 6 mm dikke metalen driehoeken bestaat. Op enkele plekken zijn er stukken uitgespaard en aan één zijde is het mogelijk om de holle ruimte van de sculptuur te betreden. De kolos meet 6 x 5 x 3 m en weegt zo’n 2 ton.</p>
Ondertitel: Stalen kokerbrug vernoemd naar verongelukte tiener
Tekst: <p>Fietsers kunnen in Deerlijk voortaan de drukke N36 oversteken via de Braamplukker, een nieuwe stalen kokerbrug met orthotroop dek. De naam is een verwijzing naar Bram Kimpe, een jongen die in 2006 op dertienjarige leeftijd verongelukte op dezelfde plek, toen er van een fietsersbrug nog geen sprake was. Na het ongeval klonk de roep naar een oversteek voor zwakke weggebruikers steeds luider. Een kleine vijftien jaar later is het zover. De Deerlijkse jeugd kan zich voortaan via een nagelnieuwe brug over de N36 op een veilige manier van het centrum van de gemeente naar de sportsite De Gavers en de verderop gelegen scholen begeven.</p>
Tekst: <p>De oude watertoren in het natuurgebied Warandeduinen, was aan een grondige renovatie toe. Maar deze moest zijn oorspronkelijke functie kunnen behouden en een groot deel van Middelkerke blijvend van drinkwater voorzien. Daarom werd de sokkel behouden en kon het pompstation het distributienet blijven bevoorraden. <br>
In het nieuwe ontwerp beperkt een verhoogd houten knuppelpad dat overgaat in een brugconstructie de impact op het maaiveld. Natuur, zand en wind krijgen vrij spel. <br>
Boven op de bestaande basis werd een nieuwe structuur ontworpen. Rond een wenteltrap slingert zich een opvallende bundel buizen. Deze waaier aan gegalvaniseerde en gelakte buizen verwijst naar het typische helmgras. Deze sprieten ondersteunen de wenteltrap, een rustplatform en een panoramaplatform op een hoogte van 20 m.</p>
Tekst: Een vlotte tramverbinding tussen het historisch centrum, het Eilandje en het noorden van de stad: dat is de Antwerpse Noorderlijn in een notendop. Om dit langverwachte megaproject te kunnen realiseren en zo meteen enkele hardnekkige stedelijke mobiliteitsknopen te kunnen ontwarren, waren er op en rond het traject ingrijpende infrastructuurwerken nodig. In dit artikel zoomen we in op de realisatie van een trambrug op de archeologische Kipdorpsite. Niet toevallig een werf waar staal een cruciale rol speelde.
Tekst: Van oude fruitboerderij tot modern educatief plattelandscentrum. Paddenbroek in Gooik onderging de voorbije jaren een ware metamorfose. De hoeve werd ontmanteld en eroverheen kwam een volume van staal en glas. Onopvallend is Paddenbroek geenszins. In het golvende Pajottenland zijn landschap, natuur, erfgoed en cultuur door de eeuwen heen nauw met elkaar verweven geraakt. Dat fragiel evenwicht bewaren en versterken was één van de grote uitdagingen van het plattelandscentrum Paddenbroek.
