Tekst: <p>De huidige, organisch gegroeide, ruimtelijke wanorde op de bedrijfssite van een groothandel in natuursteen, terrazzo en keramische tegels vraagt om een heldere ingreep. De site wordt herdacht volgens een sterk ordenend principe: een functionele scheiding tussen opslag, productie en personeelsruimtes.
<br>De nieuwe gebouwen (productiehal, platenhal en kantoorgebouw) worden ingeplant als vrijstaande zelfstandige volumes, zich schikkend naar de wetmatigheden van het industrieel bouwen. Een staalstructuur vormt de basis voor de nieuwe gebouwen.
<br>En hoewel het een natuursteen verwerkend bedrijf betreft gebeurt de afwerking van alle gevels telkens met een geprofileerde metaalbeplating. Deze gevelafwerking zorgt voor een visuele samenhang tussen nieuw en bestaand. Subtiele kleurverschillen en de graad van detaillering differentiëren de volumes naar hun specifieke functie.
<br>Ook het interieur van de verschillende gebouwen wordt telkens op dezelfde manier behandeld: de witgeschilderde, repetitieve staalstructuur is zichtbaar.</p>
Ondertitel: Het centrale circulatieknooppunt accentueren met een slanke stalen luifel
Award: Genomineerd
Tekst: <p>UZ Gasthuisberg is een ziekenhuis in volle evolutie. Om het centrale circulatieknooppunt tussen de bestaande ziekenhuisfuncties en de toekomstige ontwikkelingen te accentueren en bezoekers efficiënt naar hun bestemming te gidsen, werd er een slanke luifel gebouwd die de grote circulatievide met trap- en liftencomplex overkapt en die tevens een belangrijk visueel herkenningspunt vormt aan de westelijke inkomzone.
<br>De luifel heeft een stalen structuur en is volledig beglaasd. Ook de trappen en bruggen zijn uitgevoerd in staal. Centraal in de circulatievide staan drie glazen liften die de vijf niveaus met elkaar verbinden. Samen zorgen ze voor een fijn licht- en schaduwspel. Het centraal ontsluitingspunt is 47 x 16 m groot. De luifel meet 43 x 27 m en heeft een overkraging in de breedte die voor beschutting tegen slagregen zorgt. In de lengte is de luifel ingepast tussen de aanpalende gebouwen.</p>
Tekst: <p>70 St Mary Axe, informeel gekend als de ‘Can of Ham’ omwille van zijn gebogen vorm is een kantoorgebouw in de City van London. Het gebouw heeft een grondoppervlak van 48 x 40 m en is 24 verdiepingen (90 m) hoog. <br>
Er werd gezocht naar de meest rendabele bouwmethode zonder daarbij toegevingen te moeten doen aan de visie van het gebouw. Het kiezen van de juiste materialen is essentieel om de perfecte balans te vinden in ontwerp en kosten. Stalen gebouwen hebben een korte bouwtijd, zijn van hoge kwaliteit en zijn flexibel en energiezuinig in gebruik.<br>
De dragende stalen structuur van kolommen en vloerliggers is opgebouwd rond een betonnen kern waarin zich alle leidingen, liften en trappen bevinden. Het stalen skelet bevat bijna 3000 ton staal, in staalkwaliteit S355.</p>
Tekst: <p>Met het project Brabo in de Antwerpse haven beantwoordt Elia aan twee belangrijke noden: de capaciteit van het hoogspanningsnet versterken om de bevoorradingszekerheid van het volledige Antwerpse havengebied te garanderen en de versteviging van de noord-zuidas van het Belgische hoogspanningsnet en de internationale Europese interconnecties tussen elektriciteitsnetten. <br>In fase II van het project moesten 58 nieuwe vakwerkmasten worden gebouwd, waaronder vier uitzonderlijke exemplaren: P2 en P3, twee masten van 192 m hoog voor de Scheldeoversteek (hoogste hoogspanningsmasten van Benelux!) en P4 en P5, twee masten van 142 m hoog voor de overspanning van het Kanaaldok. <br>De masten werden ontworpen in L-profielen uit S355J2 staal met een maximale afmeting van L 300 x 300 x 35. De hoogste 2 masten hebben elk een gewicht van 572 ton en zijn opgebouwd uit 15.026 stukken die onderling verbonden werden met 58.987 bouten waarbij het langste onderdeel 12 m lang is.</p>
Ondertitel: Extra bouwlaag met fijne stalen portieken
Award: 0
Tekst: /p>Aan de Noorderlaan in Antwerpen is een bestaand kantoorgebouw met een lengte van maar liefst 100 m uitgerust met een extra bouwlaag met kantoorruimtes. Deze nieuwe structuur, gelegen naast het viaduct, is opgevat als een interpretatie van de bestaande industriële context. <br>De opbouw bestaat uit fijne stalen portieken die door hun verschillende vormen drie grote, licht hellende daken creëren, in combinatie met CLT-platen. Het samenspel tussen hout en staal – goed voor een totaalgewicht van 37 ton – was een ideale keuze, waarbij de stalen spanten konden worden verankerd in de bestaande betonstructuur. <br>De nieuwe vloeropbouw bestaat uit stalen liggers waarop een steeldekplaat is gelegd als ondergrond voor de OSB- en linoleumafwerking. <br>Het buitenschrijnwerk is uitgevoerd als stalen vliesgevel (265 m2), waarbij de verticale profielen doorlopen tussen de gevelbekleding om het ritme te benadrukken. De stalen portieken zijn brandwerend gecoat.</p>
Tekst: <p>Aan de grondslag van dit kunstwerk, dat zich als een web over de gevel van een school uitstrekt, is een reeks digitale ‘blobsculpturen’: organische computer gegenereerde vormen die de rigiditeit en immobiliteit van de architecturale constructie bevragen. Deze spanning tussen ‘blobs en boxes’ is een constante in het oeuvre van de kunstenaar.<br> Op deze wijze ontstaat een tekening die refereert aan een klimopstructuur die organisch over het gebouw lijkt te ‘groeien’. De kunstenaar wou de gevel aantrekkelijker maken, zodat voorbijgangers vanaf de straatkant geprikkeld en nieuwsgierig zijn naar wat er zich binnen in het gebouw afspeelt. <br>Het ontwerp werd gemonteerd op de gevel van de trappenhal die reeds bezet is met een groene crepie en voorzien van montagepunten. Hierop worden de grotendeels voorgemonteerde plaatdelen uit weervast staal (‘corten’) geschroefd. De constructie werd op een effectieve manier te voorzien van LED-belichting.</p>
Tekst: <p>De realisatie van een nieuw schoolgebouw voor het Koninklijk Atheneum van Ans in Alleur ging gepaard met de plaatsing van een grote stalen luifel (20 m lang en 4,5 m breed) met een markante vorm, waarvan de imposante massa subtiel culmineert in één steunpunt. <br>De luifel is ontworpen als een object waarvan het horizontale gedeelte (het dak) en het verticale gedeelte (het steunpunt) één gezamenlijke geometrie vormen, die sober en bijna abstract is dankzij het verbergen van de assemblagepunten, de regenwateropvang en -afvoer enzovoort. De dimensionering van de luifel is dus geënt op het principe van een samengelaste stalen portiek: de plaat die fungeert als luifelrand vormt meteen ook de ligger die de lasten opvangt. Hij rust op een kolom met een variabele doorsnede, waarin de regenwaterafvoer geïntegreerd is. Deze kolom is bevestigd met behulp van onzichtbare bouten. <br>De witte coating versterkt de aanwezigheid van het object, maar geeft het tevens een zekere lichtvoetigheid.</p>
Tekst: <p>Tegen de achtergrond van een groot rood-zwarte mozaïek tekent de architect een golvende lijn op een reeks dunne pootjes; een beschutting boven een bestaande tribune van 50 m lang. <br>
De tekening is simpel: een stalen blad van 15 mm dik en 45 rondstalen steunen van 55 mm diameter worden min of meer willekeurig geschikt op de drie tredes van de tribune. De curve werd geoptimaliseerd om knik vanwege de spatkrachten in de dakplaat te voorkomen. De stalen platen zijn op atelier gekromd en in tien stukken van 5 m ter plaatse onzichtbaar aan elkaar verbonden met behulp van verzonken bouten in overlappende randen op halve dikte. <br>
De kolommen moeten het ‘golvend’ blad zowel verticaal dragen als horizontaal schoren. Doordat de 15 kolommen op de rij vooraan ongeveer in het midden van de 5 m brede luifel staan, torsen ze nagenoeg alle gewicht. De kolommen op de achterste rijen, die slechts een klein aandeel van de last krijgen, reageren anderzijds het stijfst op de horizontale lasten en werken dus schorend.</p>
Tekst: <p>In deze sculptuur duikt de typische ‘blob’ op die door kunstenaar vaak aanwend wordt in een kleinere variant. Het hele oeuvre is doortrokken met tegenstellingen tussen de conventionele modellen uit de architectuur (box) en de virtuele ontwerpen (blob), maar hier kiest de kunstenaar voor de derde weg: de synthese van beiden. Dit resulteert in vormen die niet in de virtuele ruimte blijven, maar worden terug omgezet in een grafische abstrahering. <br>Het resultaat is een dynamische tekening die verwijst naar de traditionele grafische technieken, maar evenzeer naar hedendaagse graffiti en digitaal ontwerp en design. Het doel van het ontwerp was de gevelruimte aantrekkelijker maken en een herkenningspunt vormen, een landmark.<br> Het ontwerp werd gemonteerd op de gevel van de toren waar op strategische plaatsen montagepunten zijn voorzien. De plaatdelen in gelakt staal worden dan geschroefd op deze structuur. Deze platen werden zo veel als mogelijk voorgemonteerd aangeleverd.</p>
Ondertitel: Een gevelbekledingssysteem met verbonden stalen lamellen
Award: 0
Tekst: <p>Basisschool Emmaüs in Aalter kreeg een facelift via de realisatie van een kleurrijke nieuwbouw, die een turn- en eetzaal herbergt. Het bovengrondse gedeelte van het gebouw bestaat uit een brandwerend gecoate structuur in S235 JR-staal, die op de betonnen onderbouw van de turnzaal steunt. De zichtbare kolommen zijn in helling geplaatst en hebben een elegante look dankzij ronde secties. <br>De kleurrijke voorgevel bestrijkt circa 230 m2 en is afgewerkt met ‘JI Grégale’, een gevelbekledingssysteem met verbonden stalen lamellen. Deze laatste zijn uitgevoerd in drie verschillende kleuren, die evenwichtig verdeeld zijn op basis van een gevelstudie, en zijn gemonteerd op een verstelbare regelstructuur.
De zijgevels zijn dan weer bekleed met sandwichpanelen (KS 1000 AWP MR 150 van Kingspan), die voorgelakt zijn in drie verschillende kleuren. Ook het hellend dak is afgewerkt met sandwichpanelen. <br>Dankzij de opvallende inplanting langs de straat, de felrode tint is het gebouw dé blikvanger van de buurt.</p>
