Tekst: <p>De Northern Spire is de eerste brug in 40 jaar die de rivier Wear opnieuw overbrugt in de regio van Sunderland in het noordoosten van Engeland. De brug zorgt voor een verbeterde verbinding tussen de snelweg, het stadscentrum en de zeehaven. Naast de functionele doelstellingen fungeert de Northern Spire ook als landmark voor de stad. Het project is bijzonder, niet alleen door zijn omvang en het iconische karakter ervan, maar ook door de uitgedachte methologie, waarbij de pyloon in 1 geheel getransporteerd en gemonteerd werd. Dit geeft deze bijzondere stalen brug nog een extra dimensie, ‘made in Belgium’!</p>
Ondertitel: Nieuw fietspad overspant Ringvaartkanaal en E40
Tekst: <p>In Gent werd een fietspad gerealiseerd om de bestaande route van de fietsostrade F7 te voltooien. Het nieuwe gedeelte overspant het Ringvaartkanaal, de R4-autoweg en de E40. Om die aanzienlijke afstand te overbruggen, werd gekozen voor een staal-betonconstructie.<br>
De brug over de Ringvaart (André Denysbrug) heeft een lengte van 136 m en bestaat uit een stalen hoofdligger met daarop een gewapende betonplaat, ondersteund door stalen pijlers op een fundering onder helling aan de oevers van de Ringvaart. <br>
De brug over de E40 (Zoé Borluutbrug), die 138 m lang is, is ook een gemengde staal-beton constructie met een stalen hoofdligger van 1 m breed en een variabele hoogte.</p>
Tekst: <p>Sinds kort kunnen toeristen de loop van de Demer tussen Diest en Werchter volgen via vijf unieke ontmoetingsplaatsen van waaruit ze de Demervallei verder leren kennen. Opvallend bij elk van deze vijf is de hoofdrol die weervast staal (‘corten’) kreeg toebedeeld.<br>
Corten past volledig in deze streek die gekenmerkt wordt door de bruinrode ijzerzandsteen uit het geologisch Diestiaan-tijdperk. Vrijwel alle kerken en ook vele civiele gebouwen uit de middeleeuwen zijn in deze steen opgetrokken. De roodbruine kleur van beide materialen lijkt wel in elkaar op te gaan.</p>
Tekst: <p>In de zomer van 2018 werd bij Nigtevecht de slankste stalen boogbrug van Nederland in gebruik genomen. De 104 m lange gevorkte netwerkboog met een doorvaarthoogte van 10 m overspant het Amsterdam-Rijnkanaal voor fietsers en voetgangers. <br>
De hoge vereiste doorvaart maakte van de inpassing een ware uitdaging. Met hellingbanen en aanbruggen erbij is de totale lengte ruim 600 m. Mede dankzij vroegtijdige samenwerking met omwonenden en betrokken partijen, verliep het proces soepel.</p>
Tekst: <p>Passerelle t’Serstevens, die toegankelijk is voor voetgangers én fietsers, overbrugt de Samber in Thuin (Henegouwen). Ze verbindt de stationswijk en lijn 109 van de RAVeL met de andere oever, waar zich het commercieel centrum en het schipperskwartier bevinden. De passerelle is opgetrokken op de restanten van een oude brug. <br>
De boogvormige structuur is van het Vierendeeltype. De opleggingen zijn ingeklemd onder het eigengewicht van de beplanking in Azobé. De breedte van de brug bedraagt 6,27 m en de overspanning 40 m.</p>
Tekst: <p>Wetteren is met een nieuwe fiets- en voetgangersbrug over de Schelde een blikvanger rijker. Het gaat immers om een tuibrug met een stalen pyloon van bijna 50 m hoog. De constructie vervangt een verouderde passerelle, waarvan de vrije doorgangshoogte voor de scheepvaart te beperkt was.<br>
De Schelde wordt al een tijdje op verschillende plaatsen uitgediept om ze bevaarbaar te maken voor grotere en zwaardere binnenschepen. Ook oevers worden verlegd, kades gereconstrueerd en bruggen verhoogd. Het is in die context dat de nieuwe tuibrug voor voetgangers en fietsers in Wetteren kadert.</p>
Ondertitel: Een fantasierijk scherm van roestvast staal met spiegelglans
Tekst: <p>In 1899 kocht limonademaker Louis Fouquet een afspanning voor koetsiers die uit Longchamp kwamen. Hij doopte hem The Criterion-Fouquet’s Bar, een toen erg populaire verengelsing naar het voorbeeld van de legendarische bistro Maxim’s (in de rue Royale). Het café bevond zich in een Haussmann-gebouw uit 1863 op de avenue des Champs-Elysées. Het was erg in trek bij vliegeniers en later, tijdens de Eerste Wereldoorlog, ook bij jachtpiloten. In 1913 werd Louis Fouquet opgevolgd door restaurateur Léopold Mourier. Hij toverde het cafeetje om tot een luxueuze brasserie waar de hele Parijse beau monde naartoe kwam voordat de plek in de jaren 1930 erg populair werd in filmkringen. In de jaren 1950 werd ze de vaste ontmoetingsplaats voor cineasten van de Nouvelle Vague, zoals François Truffaut et Jean-Luc Godard. </p>
Staalbouwer: Aperam (fourniseur inox et inox poli miroir)<br>Look Façade (prescription façade)<br>Euro-Shelter (fabricant)<br>)Smac Paris Nord II (pose)
Ondertitel: Circulaire economie en duurzame voeding
Tekst: <p>De oude Byrrh-gebouwen in Laken (opgetrokken in 1925) getuigen van het rijke industriële verleden van de hoofdstedelijke regio. Dit magnifiek staaltje architecturaal erfgoed ontsproot destijds uit de koker van de Parijse architect Anatole Laquerriere, die het geheel ontwierp in opdracht van de firma Violet. In 1961 werd Violet overgenomen door Dubonnet-Cinzano. Het gekende aperitiefdrankje raakte op die manier uit de mode. In 1997 besliste de Brusselse regering om de gevel en het dak van het gebouw te klasseren. Tien jaar later kocht het OCMW van Brussel het Byrrh-gebouw aan om er een hotspot voor stedelijke economische activiteiten te ontwikkelen, die omgedoopt werd tot BE-HERE. </p>
Tekst: <p>Van oude ontoegankelijke watertoren naar beklimbare uitkijkpost lijkt een grote stap. Aan onze Belgische kust slaagden de architecten van WOW architectuur erin een natuurvreemd object naadloos in het landschap in te passen om het als een uitkijkpost op de omgeving aan het publiek aan te bieden.<br>
Tussen Middelkerke en Westende liggen de Warandeduinen, een goed bewaard natuurgebied van 32 hectare met een afwisseling aan vegetatie. Lage en hoge struiken, allerhande duin- en helmgrassen gedijen er sinds mensenheugenis naast poelen met kikkers en andere amfibieën. Hier stond sinds jaar en dag een voor het publiek ontoegankelijke watertoren, een weliswaar nuttig maar visueel storend element in het duinenlandschap. De gemeente besliste deze natuurvreemde constructie te vervangen door een op mensenmaat gemaakte en toeristisch attractieve landmark.</p>
Ondertitel: Het tekenmodel moest 100% correct zijn
Tekst: <p>Een oude fabrieksschouw als klimmast gebruiken, je moet het maar bedenken. In Aalst slaagde men erin het nuttige aan het aangename te koppelen en een voor beginnende muurklimmers origineel parcours uit te tekenen.<br>
Oude fabrieksschouwen sterven meestal een stille dood. Als ze in onbruik zijn geraakt, verdwijnen ze na implosie uit het straatbeeld. Andere blijven staan, eindigen als gsm-mast of broedplaats voor roofvogels. Niet zo in Aalst dus, waar beslist werd de voormalige site van de leerlooierij Schotte te restaureren en een nieuwe bestemming te geven. </p>
