Tekst: <p>Het gebouw herbergt een logistiek innovatie- en trainingscentrum en (bevindt zich) staat op op een schiereiland in een bestaande vijver. Het volume bevindt zich onder een kunstmatig maaiveld. Hierdoor ontstaat een beloopbaar groendak met Finse looppiste. Het gebouw is toegankelijk via een passerelle in staal.</p><p>De gevel aan de zijde van de vijver is opgevat als een organisch geheel en wordt afgewerkt met een thermisch verduurzaamde houten gevelbekleding. Door de bijzondere vormgeving was de engineering via het 3D-pakket noodzakelijk. De hoofdingang is aan de basis een parallellogram, de andere vliesgevels vormen trapezia. Beiden zijn bovendien als ruimtelijk gekromde gevels opgevat, waardoor de vormgeving van alle stijlen en regels uniek is.</p><p>Het gebouw biedt plaats aan vier leslokalen, een praktijklokaal, een zaal voor de beheerraad en twee te koppelen auditoria voor telkens 100 personen. Het trainingscentrum verkreeg het duurzaamheidslabel Breeam Outstanding.</p>
Tekst: <p>Een loods van 245 m2 voor een restauratiebedrijf aan de rand van de oude binnenstad van Brugge, raakte door latere stadsuitbreiding ingesloten door residentiële bebouwing.</p><p>De architect koos voor een vervangingsnieuwbouw die sterk aanleunt bij het oorspronkelijke gebouw. Een balkvormig volume van 33 x 5 m nestelt zich binnen een bredere omkadering van gemene muren waarbij de restruimte is ingezet als tuin.</p><p>Twaalf identieke portieken met een hart-op-hart afstand van 3 m verschaffen de elf traveeën een zekere ritmiek die in de ruimteverdeling is verdergezet. <br />Daar dit project in twee fases is gerealiseerd, zijn de portieken van het woongedeelte traditioneel zwart gelakt, en deze van het praktijkgedeelte met gemetalliseerde zwarte lak behandeld. <br />Omdat enkel de portieken als dragende elementen zijn ingezet, kan de architect aan de slag met een mateloze functionele flexibiliteit.</p><p>Zich als een monument positioneren, is hier niet aan de orde. Maar een subtiele verwijzing naar het verleden is hier waardevol neergezet.</p>
Tekst: <p>Het project omvat de bouw van een eengezinswoning met als uitgangspunten een staalskelet.</p><p>De inplanting van de villa beantwoordt aan de plaatselijke context, de wens over een grote tuin te beschikken en de intimiteit van de bewoners te vrijwaren.</p><p>Het volume is op een centrale as geplooid en getooid met een groen zadeldak. De gevelmaterialen zijn glas, hout en planten. De woning werd volledig bekleed met zwartgeverfd hout.</p><p>Het staalskelet bleek van bij het begin voor de hand liggend gezien de structurele logica van het project, de snelle en makkelijke uitvoering evenals zijn economisch aspect.</p>
Tekst: <p>De klassieke volumetrie van een alledaagse woning werd ontweken door een verticaal bouwblok asymmetrisch te plaatsen op het gelijkvloers.</p><p>Aan de westzijde laat een patio het avondlicht diep in de woning binnendringen. Achteraan zorgt een strak aangelegde tuin omringd door lamellen voor een geborgen gevoel in het weidse landschap. <br />De verticaliteit van het huis wordt onderstreept door de verticale lamellen van de gevelbekleding. De lamellen en de tussenliggende geperforeerde platen zijn uitgevoerd in weervast staal.<br />Om het gevelgeheel snel en eenvoudig te kunnen plaatsen werden panelen tot 10m2 op voorhand in het atelier aan elkaar gelast en in één beweging als een kapstok over de dakrand gehaakt. <br />Door de hoogte zijn de tuinlamellen onderhevig aan de windkracht. Daarom werden ze onderaan verstevigd met een verstijvingsvoet van 10 mm dik en geplaatst op ondergrondse draagconsoles uit gegalvaniseerd staal.</p><p>De woning straalt een bijzondere sfeer uit en contrasteert met het alledaags uitzicht van de Vlaamse verkaveling.</p>
Tekst: <p>Het interieur van de passiefwoning in Sint-Pieters-Leeuw bestaat uit een spiraalvormige opeenvolging van ruimtes die een intern landschap uitmaken.</p><p>De wandeling gaat via meer open zones naar intiemere plekken en biedt telkens wisselende relaties, onderling en met het omringende landschap.<br />De dragende bovengrondse structuur werd uitgevoerd in zichtbare gegalvaniseerde staalprofielen. Deze stalen portieken dragen de opgehangen bovenverdiepingen waardoor een grote planvrijheid op het leefniveau ontstaat.</p><p>Het staalskelet wordt volledig losgekoppeld van het omhulsel.Sandwichpanelen uit de industriebouw doen dienst als isolatie. Ze zorgen voor een makkelijke en snelle opbouw, niettegenstaande hun dikte van 20 cm. </p><p>Het structureel uitdagend concept en de industriële constructietechnieken beletten niet dat er met natuurlijke materialen een tactiele binnenruimte is ontstaan.</p>
Tekst: <p>Twee broers-architecten hebben elk hun eigen gezinswoning gebouwd op een groot perceel dat ze onder elkaar hebben gedeeld.</p><p>Ze ontwierpen elk hun eigen woning, maar kozen als gemeenschappelijk kenmerk een stalen geraamte en hedendaagse architectuur.</p><p>De ruggengraat van het huis van Arnaud wordt gevormd door een vakwerkligger van 8,5 m lang, bestaande uit dunne staalprofielen in koudgevormd staal. Ingebed in de staalplaat-betonvloer, verstevigt hij de hele structuur.</p><p>De buitengevel bestaat uit een zwart microgolf-sandwichpaneel van 12cm.</p><p>Het primaire dragende systeem van de woning van Johan bestaat uit een stalen skelet van koudgevormde profielen. De voordelen van een dergelijk systeem zijn enerzijds de mogelijkheid de dragende elementen te isoleren door er polyurethaan op te spuiten (15 cm) en anderzijds het totaalgewicht van het gebouw te verminderen. De vloer van de verdieping boven het gelijkvloers bestaat uit staalplaat-betonvloer van 24 cm dik.</p><p>De mantel combineert een gevelbekleding met cassettes voor de carport en het volume van de woonkamer en stroken voor de andere delen. </p>
Tekst: <p>De Brabantse gemeente Tielt-Winge is sinds mei 2013 een icoon rijker. Een in het oog springende constructie, die het midden houdt tussen een toren en een trap, zweeft hoog boven het landschap uit.</p><p>Het intrigerende staalvolume is 11,28 m hoog en is van top tot teen bekleed met weervast staal.</p><p>Het is opgebouwd uit een gegalvaniseerde basisstructuur. De koppeling tussen de gegalvaniseerde basisstructuur en de weervaste staalbekleding vergde een inventieve oplossing van kunststof afstandhouders en roestvrije klinknageltjes.'</p><p>De borstwering fungeert als structurele balk die de kracht, de sterkte en de stabiliteit van de staalstructuur waarborgt.<br />Het meest complexe onderdeel van het project was de trillingsanalyse. De trillingsfrequentie bij het betreden van de trap bleek immers erg dicht bij de trillingsfrequentie van het staal te liggen.</p><p>Om te verhinderen dat de trap stevig zou beginnen trillen wanneer je hem betreedt, werden bovenaan twee trillingsdempers geplaatst.</p>
Tekst: <p>L’Emulation wilde zich in het hart van Luik vestigen in een neoklassiek gebouw. Het theater werd opgetrokken tussen 1934 tot 1939 op de plaats van het oude gebouw dat door in 1914 werd vernietigd.</p><p>Omdat het niet meer aan de huidige noden beantwoordde, moest het gebouw grondig gerenoveerd worden zodat het aan een tweede leven kon beginnen. De inrichting van de grote zaal werd volledig herdacht.</p><p>Zoals steeds in dergelijke gevallen bestond de uitdaging erin een nieuwe structuur in te passen in een gebouw waarvan de oude architectuur coherent en kwaliteitsvol was.</p><p>Er werd gekozen voor een zelfdragende structuur, samengesteld uit twee primaire liggers met variabele inertie (PRS). Op dit dragend onderdeel komen secundaire vakwerkliggers, eveneens met variabele inertie.</p><p>De vorm is eenvoudig en de afwerking door middel van een houten enveloppe die de structuur bedekt - zonder er de vorm van te verbergen - staat borg voor de leesbaarheid van de eigentijdse ingreep. </p>
Tekst: <p>In Leuven werden het Rector De Somerplein en het aanpalende Margarethaplein heraangelegd en grondig heringericht. Het doorgaand verkeer wordt voortaan omgeleid en de twee bushaltes op het voormalige 'Fochplein' zijn uit elkaar getrokken.</p><p>Doel van de nieuwe bushaltes en luifels op de twee pleinen was een eenduidige aanpak, gepaste beeldwaarde en duidelijke identiteit. <br />De luifel op het De Somerplein bestaat uit een glooiend glazen dak dat ondersteund wordt door een roestvaststalen draagstructuur. De kolommen dragen het dak in uitkraging en tevens de glazen wand die als windscherm fungeert.</p><p>De glazen wand van de luifel loopt door als wand van de fietsparking. De glaswand vormt een weerkerend thema doorheen het project. <br />Door middel van zeefdruk tussen de glasplaten kunnen delen aan het zicht onttrokken worden waar nodig.</p><p>De bushalte op het Margarethaplein is zichtbaar familie van de bushalte op het Rector Desomerplein: een glazen dak wordt ondersteund door een roestvrijstalen structuur.</p>
Tekst: <p>Het crematorium Hofheide, nabij Aarschot, staat in een uitgebreide waterpartij in een stukje ongerepte Hagelandse natuur. Het terrein ligt tussen de noord- en de zuidzijde van de heuvelrij.</p><p>De architecten wilden een architectuur als een schrijn, een gebouw als een sarcofaag. Het geheel krijgt een sacraal karakter zonder een specifieke religie op te roepen. Licht, sfeer en water spelen hierbij een kapitale rol. Het gebouw is zeer gesloten en straalt door indirect licht een intieme sfeer uit.</p><p>Op de grote massieve constructie werd over de hele omtrek een stalen luifel gehangen. Hij bestaat uit aan elkaar bevestigde stroken uit weervast staal die getordeerd werden om voor voldoende stijfheid te zorgen. Ook al het buitenschrijnwerk is in weervast staal. Dit sluit door zijn mooie roestkleur perfect aan bij het massieve gebouw en de omgeving.</p><p>In het crematorium Hofheide kan men waardig en sereen afscheid nemen van zijn dierbaren.</p>
