Zoals vele oude huizen kenmerkt deze woning zich door traditionele materialen die werden ver-werkt volgens de klassieke architectuurtaal van toenmalige burgerswoningen: een gepleisterde onderbouw en vensteromlijstingen in metselwerk. Ondanks haar karakter bood de woning slechts kleine openingen naar de tuin toe en een sfeer die beperkt bleef tot de leefruimtes. De ruimtes ach-teraan - de keuken en de badkamer - die vroeger werden beschouwd als dienstvertrekken, blokkeer-den 'het openen' van het huis naar de mooie tuin en het zeer groene binnengebied.
Bij de verbouwing werden de functies van de woning behouden. Ze zouden echter beter tot hun recht komen door grote raampartijen naar de tuin toe en een vlottere communicatie van de binnen- en buitenruimtes, in functie van de levenskwaliteit die de bewoners voor ogen hadden. De gesloten draagstructuur van het gelijkvloers moest hoe dan ook plaats maken voor vides. Alleen staal bleek in staat deze welbewuste interne opening van het huis te realiseren. Staal bundelt spaarzaam omspringen met materiaal aan geringe diktes en grote overspanningen. Het bouwprincipe lag snel voor de hand: stalen kolommen en liggers.
