Op de top van een helling in de Vlaamse Ardennen kreeg een sfeervol landhuis een opmerkelijke uitbreiding. Het zwaartepunt lag hierbij op het uitbuiten van de panoramische omgeving. Op het niveau van de kelder werd de uitbreiding beperkt: een centrale massieve koker maakt dat de aanbouw vooral een zwevende constructie wordt. Grote vakwerken in staal met een totale lengte van meer dan 15 m werden hiertoe opgehangen aan de centrale kern. Aan de taludzijde worden trekkrachten via trekkers afgeleid naar de funderingsvoet onder de centrale kern. Aan de pleinzijde kan daardoor een overkraging ontstaan van bijna 6 m. De buitenschil van het nieuwe extroverte volume wordt volledig beglaasd waardoor de aanwezigheid van de omgeving als decor extra benadrukt wordt. De keuze voor staal was binnen dit project essentieel om het zwevend karakter én de openheid naar buiten toe mogelijk te maken. Hierdoor was het ook mogelijk het volledige vakwerk prominent zichtbaar te laten.
