Tekst: <p>De woning wordt gevormd door twee in elkaar geschoven volumes. Het bouwen met staal leverde naast nieuwe bouwvormen ook een flinke brok architectuur op. In tegenstelling tot het afgeschermde beeld naar de straatzijde toe, legt de woning het accent op de tuinkant. De flexibiliteit van de toegepaste materialen, aluminium en staal, maakten nieuwe woonvormen mogelijk. Ondanks het gebruik van deze nieuwe materialen, blijven de elementaire architectuurwaarden overeind. Zo wordt de ruimte niet door de oppervlakte bepaald maar door een geraffineerde maatvoering, vides en duplex-principes. De onconventionele passerelle maakt niet alleen de verbinding tussen de kamers maar evenzeer met de ruimte. De kwaliteit van de woning ligt in de ervaring van de ruimte. De grens van die ruimte is ingevuld met staal en galva. </p>
Tekst: <p>Hartje Land van Herve werd een oude hoeve volledig vernieuwd. Ze omvat drie appartementen en een overdekt zwembad. Een nieuwe aanbouw is op het bestaande hoofdgebouw geënt en bekleed met weervast staal. De gevelbekleding is in perfecte harmonie met de omgeving waarin ze aangebracht. De roestkleur past doorheen de seizoenen naadloos in het landschap. Het geheel is homogeen, maar elk element draagt duidelijk de sporen van zijn tijd. Het weervast staal werd zo eenvoudig mogelijk aangewend: er zijn geen uitkragingen, het ensemble is monolitisch, de staalplaten zijn groot qua afmetingen. De gevelbekleding accentueert de eigentijdse lijnen van de aanbouw en zorgt voor een geometrische, hoekige en duidelijke dynamiek.</p>
Tekst: <p>Weervast staal vormde het hoofdelement van dit verbouwingsproject van een woning en haar bijgebouwen tot twee appartementen. Het project geeft met industriële accenten, een eigentijdse invulling aan de architectuur van het oorspronkelijk gebouw. <br>>De inplanting en de volumes werden bewaard, maar de dynamiek van de bijgebouwen werd radicaal gewijzigd. Dankzij de esthetiek van geprepatineerd staal, oogt het gebouw hartelijker en gezelliger. Op de draagstructuur bestaande uit metselblokken, werden een houten keperwerk en isolatie aangebracht. Op een metalen regelconstructie werden stalen modules van 120 cm hoogte en wisselende breedte vastgeschroefd. <br>
De gevels zitten vol met ramen van verschillende afmetingen, sommige klein, andere panoramisch, naargelang de oriëntatie en bieden een quasi volledig zicht op de Maas en haar omgeving.</p>
Tekst: <p>Op de top van een helling in de Vlaamse Ardennen kreeg een sfeervol landhuis een opmerkelijke uitbreiding. Het zwaartepunt lag hierbij op het uitbuiten van de panoramische omgeving. Op het niveau van de kelder werd de uitbreiding beperkt: een centrale massieve koker maakt dat de aanbouw vooral een zwevende constructie wordt. Grote vakwerken in staal met een totale lengte van meer dan 15 m werden hiertoe opgehangen aan de centrale kern. Aan de taludzijde worden trekkrachten via trekkers afgeleid naar de funderingsvoet onder de centrale kern. Aan de pleinzijde kan daardoor een overkraging ontstaan van bijna 6 m. De buitenschil van het nieuwe extroverte volume wordt volledig beglaasd waardoor de aanwezigheid van de omgeving als decor extra benadrukt wordt. De keuze voor staal was binnen dit project essentieel om het zwevend karakter én de openheid naar buiten toe mogelijk te maken. Hierdoor was het ook mogelijk het volledige vakwerk prominent zichtbaar te laten. </p>
Tekst: <p>Dit project betreft de verbouwing en renovatie van een aftands industrieel gebouw gelegen in de Sint-Katelijnewijk in Brussel. De renovatie van het gebouw luidde de opwaardering in van een oude steeg. Het industrieel gebouw werd omgevormd tot lofts. Van het bestaand gebouw, werden enkel de staalstructuur, een deel van de vloer in hout en de achtergevel behouden. Andere aanpassingen aan de structuur waren noodzakelijk om te beantwoorden aan de eisen van het nieuwe structuurplan (patio...). Naast de stalen draagstructuur die zichtbaar werd gelaten, voorzag de architect in het gebruik van elementen in verzinkt staal voor het buitensmeedwerk, zoals de decoratieve lateien, de gemeenschappelijke trap en de trapleuningen. Op die manier werd de industriële herkomst van de plek benadrukt en kreeg het geheel een moderne toets.</p>
Tekst: <p>De woning bevindt zich op de grens tussen wonen en weides, waarboven een watertoren als een vliegende schotel lijkt te hangen. De woning oriënteert zich zowel op de tuin als op het landschap vooraan. In plaats van een garage of klassieke carport zweeft de bovenverdieping. Hieronder ontstaat een ruimte om de wagen overdekt te stallen. <br>
Verwijzend naar het schilderij ‘De verzoeking van Sint Antonius’, die de zoektocht verbeeldt om zware objecten licht te laten lijken, staan de twee bakstenen dozen op de verdieping op stalen <br>
pootjes. Ook andere elementen, zoals de vestiairekast, de loopbrug in glasdallen, de uitkragende buitentrap in de patio, de volledige verdieping van het voorste volume, proberen aan de zwaartekracht te ontsnappen om een gevoel van lichtheid te suggereren.</p>
Tekst: <p>De bestaande achterbouw van een interbellumwoning was niet meer aangepast aan de verwachtingen van de bouwheer noch aan de eisen van ons hedendaags leefcomfort. Het uitgangspunt bij de verbouwing was het verkrijgen van een polyvalente kamer met zoveel mogelijk relaties en een maximaal ruimtegevoel. De bestaande staalstructuur van het achterste volume liet toe om een totaal nieuwe invulling te geven aan de achterste zone. Het staalskelet werd hierbij opgevuld met een houtstructuur voor wanden en dak. In dit dak werden twee horizontale kaders voorzien. Deze laten licht toe tot diep in de bestaande woning en geven beide een verschillend zicht op de achtergevel. Door het materiaal- en kleurgebruik te verlengen naar buiten werd een eenheid gecreëerd. De relaties met buiten worden hierdoor versterkt. Binnenin werd geopteerd om het kook- en spoelgedeelte op te bergen in kasten. Op die manier betracht de nieuwe ruimte de diverse activiteiten op de voorgrond te plaatsen en zichzelf meer afwezig op te stellen.</p>
Tekst: <p>Op een sterk hellend perceel werd deze eengezinswoning opgericht. De woning is vooral oost-west georiënteerd om maximaal van de bezonning te genieten en overhitting te vermijden. Door de helling van het terrein zitten de leefruimtes tussen de kruinen van de bomen en worden de seizoenen van dichtbij beleefd.<br>
Een eenvoudig stalen raster werd omhuld met een houten skelet; dit werd gevuld met cellulosevlokken en bekleed met zinken gevelpanelen. Deze constructie liet het werken met een lichte en minimale structuur toe. De combinatie van de zichtbaar gelaten stalen draagstructuur en windverbanden, polybeton en aluminium schrijnwerk contrasteert met de houten afwerking en de aanwezige natuur. Alle binnenwanden zijn lichte wanden. Zo kan ingespeeld worden op de veranderende behoeftes van het gezin. </p>
Tekst: <p>De opdrachtgever van deze vrijstaande woning wenste een loft-woning te creëren. Om dit te realiseren maakte de architect gebruik van een staalskeletbouw bestaande uit stalen liggers en kolommen, steeldeck en sandwichpanelen waarbij dit alles in het zicht werd gelaten. Op het gelijkvloers werd gekozen voor een vloer in polybeton en op de verdieping voor geverniste OSB-platen om dit karakter nog te versterken. Het grondplan toont een balkvormig volume waarin de woonruimte en de ouderlijke slaapkamer zijn ondergebracht. Het toepassen van staal bood door zijn eigenschappen meteen ook enkele bijkomende en uitdagende bouwkundige mogelijkheden. Door de trekkracht als creatief uitgangspunt te hanteren, werd het dankzij het staalskelet perfect mogelijk om aan het hoofdvolume een volume buitenwaarts te hangen waarin de kinderkamers zijn ondergebracht. Dit uitkragende deel dient tegelijkertijd als carport.</p>
Tekst: <p>Het project betreft een reconversie van een langgevelhoeve door een woning, een kantoor en een schildersatelier in de schuur onder te brengen. De bestaande context kon behouden worden dankzij de bescheiden toevoeging binnen de schuur. <br>
De inkomhal maakt deel uit van een ingeschoven balkvolume waarin ook de natte cellen gesitueerd zijn. Deze zelfdragende doos is opgebouwd uit een licht stalen frame en herbergt de overloop naar de verdieping. Het nachtgedeelte werd opgehangen in de schuur door middel van een lichte staalstructuur. De slaapkamers zijn bereikbaar via een stalen passerelle in platstaal met ondoorzichtige en gezuurde beglazing. Staal bood de mogelijkheid tot minimale secties van de structurele delen en tot specifieke afwerking van het interieur door toepassing van bruut geolied staal.</p>
