Tekst: <p>La Musée de la Marine d’Amsterdam se trouve depuis 1973 dans le ’s Lands Zeemagazijn, un en-trepôt bâti en 1656 selon les plans de l’architecte de la ville Daniel Stalpaert. Liesbeth van der Pol, du bureau d’architectes Dok, a signé la rénovation générale ; Laurent Ney, de Ney & Partners, s’est chargé de la conception de la verrière de couver-ture de la cour intérieure, qui protège ce lieu de rassemblement des visiteurs. Le Service des Monu-ments Historiques avait, au départ, de sérieux doutes quant à la pertinence de cette couverture.<br>
La structure en acier a été conçue suivant la géo-métrie de la rose des vents qu’on retrouve sur les cartes maritimes historiques de la collection du musée. Cette géométrie de base a été rationalisée et divisée en triangles, quadrilatères, pentagones et hexagones. Cette forme permet à chaque élément de la verrière de participer au transfert des efforts.</p>
Tekst: <p>De voetgangersbrug van Esch-sur-Alzette, een prachtig staaltje hedendaagse architectuur, verbindt het hart van de stad met de groene ruimte van het Parc du Gaalgebierg. Dit gedurfde project is het resultaat van de samenwerking tussen het architectenbureau Metaform en het studiebureau Ney & Partners.</p>
<p>De passerelle bevindt zich op de rotonde van de boulevard John F. Kennedy en bestaat hoofdzakelijk uit staal (voor de realisatie ervan was 260 ton staal nodig). Ze loopt over een afstand van meer dan 100 m boven de Luxemburgse spoorwegen.</p>
<p>De ligging maakte de plaatsing van de passerelle erg complex. De brug die een hoogteverschil van 21 m moet overwinnen, moet enerzijds een afstand van 108 m overbruggen om op het niveau van de heuvel van de Gaalgebierg uit te komen en anderzijds onder de hoogspanningsleidingen en boven de bovenleidingen lopen.</p>
<p>Uitgangspunt bij de bouw van deze passerelle en een van de belangrijkste klippen die moest worden omzeild, was de noodzaak om de passerelle niet op een pijler in het midden te laten rusten omdat die de toekomstige uitbreiding van de perrons zou kunnen verhinderen. Daarom mocht de brug slechts twee steunpunten hebben, wat overigens heeft geleid tot een vloeiende vorm die van de ene kant naar de andere gaat.<br />In plaats van de verschillende onderdelen afzonderlijk te benaderen afhankelijk van hun functie (een balk voor de draagstructuur, een leuning, een dak, enz.), maakt deze passerelle op een vernieuwende wijze gebruik van staal door de verschillende functies in een enkele constructie te integreren. De gebogen en verstijfde staalplaten uit staal S355 met een dikte van 10 à 25 mm die de ‘huid’ vormen, doen gelijktijdig dienst als draagstructuur, leuning, dak en verloren bekisting voor de staalbeplating. De uitsnijdingen aan de zijkant komen overeen met de verdeling van de krachten en maken het geheel erg licht. <br />Overeenkomstig de statische logica neemt de passerelle een vloeiende vorm aan en lijkt ze een stalen blad dat werd gekromd, gebogen en versneden. Zo krijgt de volumetrie van het geheel gestalte door een homogeen stalen oppervlak: de huid van de het gebouw. Dit oppervlak wordt aan de buitenzijde in het wit geschilderd om de lijnen van het ontwerp te accentueren en aan de binnenzijde in rood ijzeroxide als verwijzing naar de rode aarde van het gebied Minette.</p>
<p>Aan het uiteinde bevindt zich in die huid van staal een vrijstaande betonnen schacht met een stalen wenteltrap en een panoramische lift. De trap zorgt voor transparantie, filtert het licht en verandert de beklimming in een schilderachtige route met verschillende uitzichten op de stad.</p>
Tekst: <p>Suite à la décision du syndicat d’initiative et du tourisme de Grevenmacher de remettre en valeur son patrimoine historique, le bureau d’architecture s’est vu confié la réalisation d’un projet original : créer une réplique de l’ancien lavoir «Kundel», qui se trouvait dans une ruelle longeant l’ancienne enceinte de la forteresse de la ville. C’est ainsi qu’à vu le jour ce projet singulier, situé rue de la Tour dans une ancienne petite grange d’à peine 20 m2, entièrement reconstruite dans la tradition mosellane.<br>L’aménagement intérieur du lavoir est une réinterprétation de l’ancien site et a été conçu sur base de photos historiques. Le nouveau lavoir jouxte par ailleurs une galerie qui vient compléter le projet en présentant des informations historiques sur la ville.<br>Les différents éléments du projet sont construits en acier auto-patinable, combinés avec des éléments en verre. L’acier brut est l’élément prédominant avec ses petits détails dans la façade et à l’intérieur du lavoir. L’acier a été choisi pour sa surface brute, sa longévité, et son montage facile à gérer pour ce type de site. </p>
Tekst: <p>Na het besluit van de dienst voor toerisme van Grevenmacher om zijn historisch patrimonium te herwaarderen kreeg het architectenbureau WeB de opdracht een origineel project te realiseren, namelijk de bouw van een replica van de oude wasplaats ‘Kundel’ die zich in een straatje langs de oude omwalling van de vesting van de stad Grevenmacher bevond. En zo zag dit unieke project in de Rue de la Tour het daglicht, in een oud schuurtje van amper 20 m² dat volledig volgens de Moezeltraditie werd heropgebouwd.</p>
<p>De binneninrichting is een interpretatie van de oude wasplaats en werd ontworpen op basis van historische foto’s. Bij deze recent gereconstrueerde wasplaats hoort bovendien een galerie die het project aanvult met informatie over de stadsgeschiedenis. Dit project is dus niet alleen in een historisch, maar ook in een cultureel parcours geïntegreerd.</p>
<p>De verschillende elementen van de wasplaats zijn gemaakt uit weervast staal en worden met glaselementen gecombineerd. Ruwstaal zet de toon met enkele kleine details in de gevel en het interieur van de wasplaats. Er werd gekozen voor staal omwille van zijn ruw oppervlak, zijn duurzaamheid en de gemakkelijke montage voor dit soort constructie. De hele stalen structuur staat onafhankelijk.</p>
