Tekst: <p>Le Cercle Municipal est un bâtiment datant de 1909 qui domine la Place d’Armes, en plein cœur de la capitale. Cet édifice historique, témoin des grands moments de l’histoire du pays, fit l’objet de travaux de restauration, de rénovation et d’aménagements techniques de 2005 à 2011. Le nouvel espace de rencontre, composé du bâtiment du Cercle municipal et du nouveau Centre Culturel Cité, est dorénavant dénommé ‘Cercle-Cité’. Il abrite une bibliothèque, une médiathèque, un centre de conférence, un espace d’exposition, un restaurant, etc.<br>Suite à la rénovation, les trois salons de l’ancien Cercle municipal retrouvèrent leur splendeur d’antan. Mais étant donné l’état de vétusté de la voûte à conserver, la capacité portante des plafonds de la grande salle des fêtes a fait l’objet d’une étude approfondie en vue de son confortement.<br>La structure existante du plafond voûté, qui s’étend sur une surface totale d’environ 400 m2, est constituée de 3 voûtes jumelées. La voûte est composée d’une maçonnerie de briques creuses revêtues d’un enduit de plâtre (6 cm d’épaisseur au total). Après analyse, une sécurisation de la structure s’est donc avérée indispensable pour garantir une stabilité à long terme de la voûte.<br>Mais l’exigence principale de la stabilisation du plafond voûté était que cela ne soit pas visible. C’est pourquoi il a fallu soutenir la structure avec des ressorts en de nombreux points (épingles), permettant ainsi de maintenir l’équilibre mécanique actuel de la voûte tout en la sécurisant. Très vite, l’acier s’est imposé comme le matériau idéal pour assurer la fonction de porteur.<br>Comme structure primaire, des poutres treillis (tubes et profilés en L) sont mises en place au-dessus du plafond voûté, dans les combles, avec un entraxe d’environ 5 m. Ces poutres d’une portée d’environ 15 m furent livrées en éléments préfabriqués et amenées dans les combles via l’ouverture de l´horloge, où elles furent assemblées par des voltiges. Une structure secondaire en HEA 200 s’étend en travers sur les poutres treillis et permet de répartir les points d’ancrage avec un entraxe de 1 à 1,50 m. Les ancrages sont réalisés par des suspentes qui traversent la dalle voûtée en la reliant avec la structure de confortement.<br>La charpente métallique classique, invisible pour les utilisateurs des salles, est complétée par des suspentes filigranes et sophistiquées. Equipée en outre d’un système de monitoring performant, l’ensemble garantit la sécurité et la conservation du plafond voûté historique. La structure répond désormais aux standards récents de sécurité et permet la pérennité d’une des salles de fêtes les plus appréciées de la Ville de Luxembourg.</p>
Tekst: <p>Het project van het CBAI (le Centre Bruxellois d'Action Interculturelle)situeert zich in een binnenkoer.</p><p>Een buitentrap met luifel in geperforeerd plaatstaal, vormt een nieuwe circulatie voor het voltallig personeel van het gebouw. Door haar ruimtelijke kwaliteiten mee te geven, wordt deze circulatie een echte architecturale wandeling die de tuin tot zijn recht laat komen. Dankzij zijn brede terrassen die hij aan elke klas ter beschikking stelt, wordt hij meer dan zomaar een externe circulatie. Het bouwprincipe is gebaseerd op een uitkraging die toelaat 17m te overbruggen zonder steunpunt in de tuin. De borstweringen fungeren als vakwerken. Hierdoor kan de stabiliteit van het geheel verzekerd worden zonder dat de indruk gewekt wordt dat de geleverde kracht aanzienlijk is.</p><p>De vorm die zich langs de gevel slingert, wordt bepaald door de afstanden die ten opzichte van de ramen moeten in acht genomen worden om de brandveiligheid te verzekeren.</p>
Tekst: De trap met bovenbordes werd volledig opgebouwd uit stalen structuurelementen. De twee trapwangen zijn samengesteld uit gelaste stalen kokers (320/80/10 mm). Tussen beide trapwangen werden stalen kokers (80/40/5) gelast, waarop dan geplooide platen met een dikte van 5 mm werden voorzien. Kokers en platen werden ter plaatse tegen de trapwangen afgelast. Het bovenbordes bestaat uit geplooide cassettes van 5 mm dik.
Tekst: <p>De opdracht bestond in de reorganisatie van een geklasseerd gotisch huis (1530) en de verbouwing van het achterhuis. In het nieuwe opzet werd de muur op de eerste twee verdiepingen vervangen door een open structuur die de moerbalken opvangt en de trappen draagt. <br>
Voor deze nieuwe, 12 m hoge trappenpartij werd een driedimensionele lijnstructuur ontworpen. Wand en treden zitten onderling vervlochten. De verschillende treden lussen door naar elkaar of blijven net onafhankelijk.<br>
Aldus krijgt de vroegere, zeer donkere traphal een lichtpercolator die zacht gefilterd licht verspreidt over alle verdiepingen en ontstaat een fijnmazig net waarin objecten een plaats kunnen vinden. De volledige structuur werd volledig 3D ontworpen en ook steeds 3D digitaal gecommuniceerd tussen de partijen.</p>
Tekst: <p>Depuis leur édification à la fin du XVème siècle, les combles des bâtiments du cloître de la Cathédrale de Liège sont restés inoccupés. En 2004, la décision d’affecter ces espaces au Trésor de la Cathédrale allait servir de mobile pour leur restauration. La synthèse des objectifs du projet muséographique et des études de stabilité a pris la forme d’un plancher collaborant en béton armé courant au dessus des voûtes sur toute la longueur de l’aile ouest (44 m), tel un ponton porté par un ensemble de poutrelles sous-tendues en acier. Ce dispositif à la conception sophistiquée, ancré dans les murs gouttereaux et dans les entraits recoupés de charpente, forme un diaphragme horizontal de stabilisation relié par deux ‘butons’ à la tourelle d’escalier de secours en béton. Contrefort unique, la tourelle abrite en outre un escalier en acier autopatinable muni d’un seul limon latéral et haut de 8,30 m.</p>
Tekst: <p>L’Emulation wilde zich in het hart van Luik vestigen in een neoklassiek gebouw. Het theater werd opgetrokken tussen 1934 tot 1939 op de plaats van het oude gebouw dat door in 1914 werd vernietigd.</p><p>Omdat het niet meer aan de huidige noden beantwoordde, moest het gebouw grondig gerenoveerd worden zodat het aan een tweede leven kon beginnen. De inrichting van de grote zaal werd volledig herdacht.</p><p>Zoals steeds in dergelijke gevallen bestond de uitdaging erin een nieuwe structuur in te passen in een gebouw waarvan de oude architectuur coherent en kwaliteitsvol was.</p><p>Er werd gekozen voor een zelfdragende structuur, samengesteld uit twee primaire liggers met variabele inertie (PRS). Op dit dragend onderdeel komen secundaire vakwerkliggers, eveneens met variabele inertie.</p><p>De vorm is eenvoudig en de afwerking door middel van een houten enveloppe die de structuur bedekt - zonder er de vorm van te verbergen - staat borg voor de leesbaarheid van de eigentijdse ingreep. </p>
Tekst: <p>Op de twee kerkhoven van Houthalen-Helchteren, wilde de gemeente afscheidsruimten bouwen. Het winnend ontwerp beperkt het programma tot de essentie. De kapel zelf is een eenvoudige opstelling van enkele dunne kolommen, een dak en twee wanden in witgelakt staal. Beide afscheidsruimten staan op een betonnen vlak.
<br>De gebogen vormen in de wanden hebben niet alleen nut voor de stijfheid van het hele gebouw. Door een verschuiving van het dak ten opzichte van deze wanden, ontstaan er openingen die het (zon)licht vrij spel geven om op de rondingen van de wanden voortdurend nieuwe schaduwtekeningen te maken.
<br>Door voor staal te kiezen wordt de constructie extra slank en krijgt het geheel een fijnheid die het – samen met de witte kleur – een licht karakter geeft tegenover de beladenheid van het afscheidnemen.</p>
Ondertitel: Wisselwerking met de originele metalen structuren
Tekst: <p>In de Vesdervallei wordt een oude boerderij uit 1906 in Pepinster verbouwd tot negen woningen, als antwoord op de behoefte van de stad aan meer dichtheid en veerkracht na de overstromingen van 2021. </p>
<p>De beperkte hedendaagse bijdragen hebben staal als rode draad. De zwart gepoedercoate stalen elementen onderscheiden zich van de historische boerderij en gaan een wisselwerking aan met de originele metalen structuren, die nog steeds zichtbaar zijn in de binnenruimtes.</p>
<p> De carports, de belangrijkste staalconstructies, staan tegenover het hoofdgebouw. Ze worden gekenmerkt door hun π-vormige portieken, uniform gemaakt van HEB160-balken. Staal, gekozen vanwege zijn structurele sterkte en lichtheid, contrasteert met de dikte van de houten groene daken. De eenvoudige, robuuste montage met vier M12 bouten versnelt de installatie aan het einde van de bouwplaats, zodat het werk snel en nauwkeurig kan worden uitgevoerd op een toch al drukke bouwplaats. </p>
Tekst: <p>De Leerexpert in Brasschaat is een school voor kinderen met zowel motorische als mentale beperkingen. De opdracht bestond erin om een uitgeleefd gebouw uit de jaren 50 te renoveren en uit te breiden met een nieuwe vleugel. Deze wordt diametraal in de parktuin ingeplant en breekt de oude school volledig open. Op de speelplaats van de minder mobiele kinderen speelt de centrale gele luifel een cruciale rol. Hij bestaat uit een rond afdak dat de speelzone organiseert. <br />De buitenruimte van de iets meer zelfstandige jongvolwassenen is gericht op het park. De corresponderende luifel suggereert een panoramische overgangsruimte tussen binnen en buiten. <br />Beide luifels zijn integraal uit staal: kolommen, balken en profielplaten. Het dakvlak van de gele luifel is samengesteld uit 2 lagen, geschrankt met elkaar verbonden, geprofileerde stalen dakplaten (steeldeck). Vier ranke kolommen dragen kortere ingewerkte balken. <br />Ook de roodoranje luifel heeft enkel kolommen en een dakvlak in het zicht. De verbindende balk is bovendaks geplaatst en visueel afwezig.</p>
Tekst: De Leerexpert in Brasschaat is a school for children with both motor and learning disabilities. The brief was to renovate a run-down 1950s building and add a new wing. This will be positioned diagonally across the park garden and break the old school completely open. The central yellow canopy plays a crucial role in the playground for the less mobile children. It consists of a circular canopy that adds structure to the play area. The outdoor space for the slightly more independent young adults faces the park. Its canopy suggests a panoramic transitional space between inside and outside. Both canopies – including columns, beams and profiled sheets – are made entirely of steel. The roof plane of the yellow canopy is composed of warm roof cladding bracketed together. Four slender columns carry shorter beams. The orange canopy again consists solely of columns and a roof. The connecting beam is mounted at the top and not visually prominent.
Tekst: The municipality of Houthalen wanted to build a place of farewell on each of the two Houthalen-Helchteren cemeteries. The winning design is pared right back to the essentials: a roof, columns and two walls, all made of steel and finished with two-component paint. Both of the farewell rooms are built on a concrete surface, and the chapel itself is a simple arrangement of a few slender columns, a roof and two walls in white painted steel. The curved shapes in the walls provide the building as a whole with rigidity, but also shift the roof in relation to the walls, creating openings that give the sunlight free rein to dapple the rounded walls with an ever-changing interplay of shadow drawings. The choice of steel makes the construction extra slender and gives it a delicacy that – together with the white colour – lends a sense of lightness that contrasts with the heavy emotion of saying goodbye.
The municipality of Houthalen wanted to build a place of farewell on each of the two Houthalen-Helchteren cemeteries. The winning design is pared right back to the essentials: a roof, columns and two walls, all made of steel and finished with two-component paint. Both of the farewell rooms are built on a concrete surface, and the chapel itself is a simple arrangement of a few slender columns, a roof and two walls in white painted steel. The curved shapes in the walls provide the building as a whole with rigidity, but also shift the roof in relation to the walls, creating openings that give the sunlight free rein to dapple the rounded walls with an ever-changing interplay of shadow drawings. The choice of steel makes the construction extra slender and gives it a delicacy that – together with the white colour – lends a sense of lightness that contrasts with the heavy emotion of saying goodbye.
Tekst: <p>Voor 79 concerten over de hele wereld bestelde de Ierse rockgroep U2 ‘The Claw’ of ‘De Klauw’, een 28 m hoge staalstructuur met een centrale spits die tot 51 m reikt. De constructie steunt op 4 gebogen pijlers waarin licht- en geluidsapparatuur is ondergebracht. Ze overspant 60 m zonder dat ze voor het publiek het zicht belemmert. De 250 ton zware staalstructuur wordt in vier dagen gemonteerd en in twee dagen weer gedemonteerd. Elke gebogen pijler bestaat uit 13 trapezoïdale vakwerksegmenten, voorzien van lashaken. De segmenten zijn opgebouwd uit dikwandige warmgevormde buizen. Alle buisuitsnijdingen zijn gerealiseerd met CNC-machines en gelast met behulp van specifieke mallen. Dankzij een nauwgezette gelijke uitvoering zijn de segmenten onderling verwisselbaar, wat de installatie vergemakkelijkt.
</p>
Tekst: <p>Pour une série de 79 concerts à travers le monde, le groupe de rock irlandais U2 a commandé ‘The Claw’ (la Griffe), une structure en acier de 28 m de haut avec une pointe centrale atteignant 51 m. La construction repose sur quatre piliers courbes abritant l’appareillage son et lumière. La structure franchit 60 m sans gêner la vue du public. La structure en acier de 250 tonnes se monte en quatre jours et se démonte en deux jours. Chaque pilier courbe est constitué de 13 segments treillis trapézoïdaux, munis de crochets à souder. Les segments sont constitués de tubes à paroi épaisse formés à chaud. Toutes les découpes des tubes ont été faites à l’aide de machines CNC et soudées à l’aide de gabarits spécifiques. Grâce à une réalisation scrupuleusement identique, les segments sont interchangeables, ce qui simplifie l’installation.
</p>
Tekst: <p>De renovatie en uitbreiding van het gebouw waarin de Raad van State zetelt, was onderdeel van het project om de oude stad van Luxemburg, door de Unesco uitgeroepen tot werelderfgoed, te renoveren. Hierbij moesten constructies uit verschillende tijdperk
Tekst: <p>De eerste uitbreidingsfase van het conferentiecentrum van Kirchberg (CCK) dat de toren Alcide de Gasperi omvat, bestaat onder andere in de toevoeging van een grote conferentiezaal en verschillende foyers voor toegang en ontvangst die worden omhuld door een beglaasde galerij, gemiddeld 12 m hoog en ongeveer 300 m lang, op de Place de l’Europe.</p>
<p>In de ontvangstfoyer bestaat de beglaasde galerij uit stalen portieken en vakwerk die op de hoofdassen van het project zijn geplaatst. Daarnaast werden halve portieken gerealiseerd die aan de kant van de bestaande draagstructuren op metalen consoles steunen. In de lengterichting werden secundaire vakwerkliggers geplaatst met een tussenafstand, waaraan de dakbedekking en het verlaagde plafond konden worden bevestigd. De uiteindelijke bekleding van boven- en onderkant is uit metaal.</p>
<p>De toegangsfoyer wordt overspannen door een metalen vakwerkstructuur met luifels met een uitkraging van 10 m aan de voorgevel en 6 m aan de achtergevel. Het geheel rust op stalen kolommen die achter de voor- en achtergevel staan, evenals op tussenliggende kolommen.</p>
<p>Het dak van de grote, ovaalvormige conferentiezaal bestaat uit een raster van gewalste profielen die geprofileerde gegalvaniseerde staalplaten draagt. Deze zaal biedt ruimte aan 100 plaatsen op de eerste rij.</p>
