Tekst: Een rode metalen sculptuur, het werk van de Brusselse beeldhouwer Robin Vokaer, is voortaan te zien bij het binnenrijden van Flémalle op de rotonde in de buurt van de snelweg. Deze realisatie van om en bij 2,5 ton, bestaat uit 8 mm dikke autogeen gesneden platen. Door gebruik te maken van de emblematische materialen van de gemeente, herinnert deze sculptuur aan het verleden en beeldt het huidige economische leven van de stad uit.
Tekst: The Rubens House in Antwerp was designed by Pieter-Paul Rubens early in the 17th century and is now in use as a museum. Over the years, the house’s portico – one of the two original elements and a protected heritage site – has been affected by stone erosion and weathering. To preserve the portico and protect the structure from future impacts, a discreet canopy was installed above it. This glass butterfly canopy is 15.6 metres long and weighs 30 tonnes. Its underlying structure comprises three bays made of bead-blasted stainless steel, which were positioned on the 12 metre high portico using a crane. After the bays were installed, they were anchored to the columns of the porch and then filled with lead to give the canopy the necessary strength and wind resistance. The structure features custom-made plinths for the statues, and the laminated glass sheets are clamped between unique stainless steel clamping profiles.
The Rubens House in Antwerp was designed by Pieter-Paul Rubens early in the 17th century and is now in use as a museum. Over the years, the house’s portico – one of the two original elements and a protected heritage site – has been affected by stone erosion and weathering. To preserve the portico and protect the structure from future impacts, a discreet canopy was installed above it. This glass butterfly canopy is 15.6 metres long and weighs 30 tonnes. Its underlying structure comprises three bays made of bead-blasted stainless steel, which were positioned on the 12 metre high portico using a crane. After the bays were installed, they were anchored to the columns of the porch and then filled with lead to give the canopy the necessary strength and wind resistance. The structure features custom-made plinths for the statues, and the laminated glass sheets are clamped between unique stainless steel clamping profiles.
Tekst: <p>Het Rubenshuis in Antwerpen werd ontworpen door Pieter-Paul Rubens (begin 17e eeuw) en doet nu dienst als museum. De portiek van het huis, een van de twee originele elementen en beschermd erfgoed, is over de jaren heen aangetast door steenerosie en bevuiling door weersinvloeden. <br>Om de portiek zo goed mogelijk te conserveren, is er een discrete luifel op geplaatst die de constructie beschermt tegen toekomstige invloeden. <br>Deze glazen vlinderluifel van 15,60 m lengte met een gewicht van 30 ton heeft als basisstructuur drie caissons uit geparelstraald inox. Deze zijn op de 12 m hoge portiek geplaatst met behulp van een kraan. Nadat de caissons waren geïnstalleerd, werden ze verankerd in de kolommen van de portiek en vervolgens gevuld met lood. Daardoor bekomt de luifel de nodige stevigheid en windbestendigheid. Bovendien is de structuur voorzien van op maat gemaakte voetplaten voor de standbeelden die erop staan. De gelaagde glasbladen zijn ingeklemd tussen unieke inoxklemprofielen.</p>
Tekst: <p>Le nouveau bâtiment de l’Open Leercentrum (Centre d’apprentissage ouvert) a été implanté sur les principaux axes piétons du campus, et remplit ainsi sa fonction de centralisation. Il est constitué de deux volumes bâtis reliés par trois volumes de circulation. L’espace extérieur entre ces bâtiments est couvert d’un auvent en fibres de polyester recouvert de PVC sur une structure en acier élancée. La couverture est une structure mixte acier-membrane strictement modulaire. Elle est constituée de 28 travées de 4,80 m de large et de 14 m de long. Une toile est tendue en travers du bâtiment entre deux arcs principaux parallèles. Des arcs secondaires transversaux, dont la flèche est de 0,75 m pour une portée de 4,80 m, sont placés sur les arcs principaux. La toile tendue entre les arcs secondaires a donc la forme d’une selle.</p>
Tekst: In februari 2015 legde kunstenares Inge Van Gheel de laatste hand aan Het Gele Huis. Dit kunstwerk maakt deel uit van de nieuwbouw van woonzorgcentrum Edouard Remy in Leuven. Het werk is een ruimtelijke constructie in staal met de contouren van een open huis. De constructie bestaat uit stalen kokers met de afmetingen 400/400/8mm en 600/400/8mm. Op de werf werden de hoeken onder verstek aan elkaar gelast, bijgewerkt en bijgeslepen tot een vlak geheel.
Tekst: <p>Pendant le ‘Kunstenfestivaldesarts’, une construction énigmatique est apparue sur un terrain proche de Tour & Taxis : un cercle parfait de 20 m de diamètre. La surface brillante ininterrompue de tôles profilées en acier galvanisé a été coupée en oblique, offrant ainsi une vue sur l’intérieur inaccessible. Le ‘Muur’ a ensuite déménagé à différents endroits et devait donc répondre à plusieurs critères : il devait pouvoir être mis en place en une journée et demi par six personnes, rentrer dans un petit camion et ne pas coûter trop cher. Le choix de tôles profilées était donc logique. Les tôles sont rigides dans une direction. La rigidité dans les deux directions est obtenue en assemblant deux tôles perpendiculairement à chaque chevauchement, selon le principe du multiplex. La première rangée constitue la base pour les tôles suivantes, ce qui permet d’obtenir une surface rigide continue.</p>
Tekst: <p>Tijdens het Kunstenfestivaldesarts verscheen op een terrein bij Tour&Taxis een enigmatische constructie: een perfecte cirkel met een doorsnede van 20 m. Het ononderbroken glanzende oppervlak van gegalvaniseerde profielplaten werd schuin afgesneden en bood zo een zicht op de ontoegankelijke binnenzijde. ‘De Muur’ verhuisde later naar verschillende plaatsen en moest daarom aan een aantal criteria voldoen: zo moest hij door zes personen op anderhalve dag opgesteld kunnen worden, in een kleine vrachtwagen passen en niet teveel kosten. De keuze voor profielplaten was dan ook logisch. De platen zijn stijf in één richting. Stijfheid in twee richtingen wordt bereikt door twee platen kruislings te verbinden bij elke overlap, volgens het principe van multiplex. De eerste rij vormt de basis voor de volgende platen, waardoor het stijve vlak continu wordt.</p>
Tekst: <p>Voor de tiende verjaardag van het Antwerps jeudgtheater hetPaleis verzon Dimitri Leue het koningsdrama Armandus de Zoveelste. Het decor is een architectonische studie an sich en bestaat uit een complexe stalen structuur die tijdens de voorstelling evolueert van sculptuur die de ruimte beïnvloedt door haar vorm, naar een letterlijke begrenzing van de ruimte. Het is samengesteld uit vier scharnierende driehoekige prisma’s, gevormd door stalen vaste en pivoterende deurkaders. Deze prisma’s zijn onderling scharnierend verbonden. Dit decor is volledig recycleerbaar, kan worden verzaagd en herbruikt. Verder werd gestreefd naar een zo licht mogelijke structuur met een minimum aan materiaal. Staal combineert deze aspecten: lichtheid, stevigheid, aanpasbaarbaarheid en recycleerbaarheid.</p>
Tekst: <p>Pour le dixième anniversaire du théâtre anversois pour enfants hetPaleis, Dimitri Leue a imaginé le drame royal ‘Armandus de Zoveelste’. Le décor est une étude architectonique en soi, une structure complexe en acier qui évolue au cours de la représentation : d’abord sculpture influençant l’espace par sa forme, puis littéralement délimitation de l’espace. <br>
La structure est constituée de quatre prismes triangulaires articulés, formés par des cadres de portes fixes et pivotants en acier. Ces prismes sont articulés entre eux. Ce décor entièrement recyclable peut être scié et réutilisé. Autre objectif recherché, une structure la plus légère possible et un minimum de matériau. L’acier combine ces aspects: légèreté, solidité, adaptabilité et recyclabilité.<br>
</p>
Tekst: <p>Sinds hun bouw op het einde van de XVde eeuw, werden de zolders van de gebouwen van het klooster van de kathedraal van Luik onbenut gelaten. De beslissing in 2004 om deze ruimtes te bestemmen tot schatkamer van de kathedraal, zou het motief worden voor hun restauratie. De synthese van de objectieven van het museografisch project en van de stabiliteitsstudies, mondde uit in een composietvloer van klassiek gewapend beton boven de gewelven en dit over de ganse lengte van de westelijke vleugel (44 m), als een ponton gedragen door een ensemble van onderspannen stalen liggers. Dit systeem dat opvalt door zijn gesofistikeerd ontwerp en verankerd zit in de gootmuren en in de trekbalken van het gebinte, vormt een horizontaal diafragma dat het geheel stabiel houdt en door middel van twee steunelementen verbonden is met de betonnen noodtrap. Deze toren, die een unieke steunbeer vormt, herbergt verder een trap in weervast staal, rustend op één enkele zijboom van 8,30 m hoogte.</p>
Tekst: <p>Het project kadert in de heraanleg van het centrum van Guignies. Hiertoe moest de speelplaats van de lagere school een nieuwe functie toebedeeld krijgen. Het uitgangspunt voor de architecten bestond erin een eeuwenoude boom in het midden van de speelplaats volop tot zijn recht te laten komen. Alle hoofdlijnen van de constructie lopen samen naar deze boom. Om het zicht vanaf de publieke ruimte te verzekeren, werd geopteerd voor geperforeerde verzinkte staalplaten. De hele structuur van het gebouw werd getoonzet door staal, vanaf de kolommen tot de luifel. De kaders van de panelen werden gerealiseerd in staal dat in de drie primaire kleuren werd gelakt, een knipoog naar de schoolse vorming. Deze kleuren vinden we ook terug aan de zijkant van de speelplaats van de school. In de structuur werden ook volle panelen geïntegreerd om er berichten aan te bevestigen. De luifel in roodgelakt staal symboliseert het dak van ‘het huis voor de kinderen’.</p>
Tekst: Een stalen schrijnwerk van ronde glasroedes voor de oude gevels van het stadhuis fungeert naast hekwerk ook als structuurelement. Het is samengesteld uit dikwandige ronde kokerprofielen voor de spijlen en fijne, gelaste T-profielen voor de dakliggertjes. De ronde kolommetjes zijn onderaan ingeklemd om vervorming van de gevel door windbelasting te beperken. De horizontale stabiliteit werd verzekerd door horizontale latten in de kopgevels.
Tekst: <p>Cette œuvre d’art représente la main de Prométhée, titan grec et symbole de la connaissance, de l’inspiration et de la créativité. Au centre de la paume, l’ouverture irrégulière suggère l’éclat du feu. Par l’abstraction de la main et du feu, l’œuvre transcende l’anecdotique et se traduit par une forme visuelle puissante et intéressante. Si la forme est sobre, elle se distingue par son asymétrie, ses lignes torturées et son matériau clair. La sculpture est ainsi en harmonie avec son environnement, tout en présentant aussi un certain contraste. La sculpture (6,30 x 4,60 x 1,87 m) est réalisée en inox 316L, un alliage particulièrement résistant à la corrosion et facile d’entretien. Sur la superstructure de profilés creux en inox ont été collées et soudées des tôles minces (2,5 - 3 mm). La surface est mate.
</p>
