Tekst: Een bungalow uit de jaren zestig, waarvan het interieur reeds was gerenoveerd, werd omgebouwd tot een modern en open kantoor met woning. De staalconstructie van het kantoor liet toe om de verdieping te laten uitkragen en hierdoor een open carport te creëren. De gevels van zowel de uitbreiding als de bestaande woning werden afgewerkt met zelfdragende stalen voorgelakte sandwichpanelen (Kingspan Evolution) en extra minerale wol. De staalbouw leverde verleende het gebouw een eigen karakter en vormgeving.
Tekst: Het Brusselse gemeentehuis in Art Deco-stijl in Vorst is ongetwijfeld het meesterwerk van architect Jean-Baptiste Dewin, met name vanwege zijn keuze voor metalen schrijnwerk. De restauratie daarvan is het moeilijkste gedeelte van de verbouwing, zowel qua omvang (meer dan 300 ramen) als qua te verwezenlijken prestaties (waterdichtheid, luchtdichtheid en comfort van de bewoners).
Tekst: <p>Zoals vele oude huizen kenmerkt deze woning zich door traditionele materialen die werden ver-werkt volgens de klassieke architectuurtaal van toenmalige burgerswoningen: een gepleisterde onderbouw en vensteromlijstingen in metselwerk. Ondanks haar karakter bood de woning slechts kleine openingen naar de tuin toe en een sfeer die beperkt bleef tot de leefruimtes. De ruimtes ach-teraan - de keuken en de badkamer - die vroeger werden beschouwd als dienstvertrekken, blokkeer-den 'het openen' van het huis naar de mooie tuin en het zeer groene binnengebied.<br>
Bij de verbouwing werden de functies van de woning behouden. Ze zouden echter beter tot hun recht komen door grote raampartijen naar de tuin toe en een vlottere communicatie van de binnen- en buitenruimtes, in functie van de levenskwaliteit die de bewoners voor ogen hadden. De gesloten draagstructuur van het gelijkvloers moest hoe dan ook plaats maken voor vides. Alleen staal bleek in staat deze welbewuste interne opening van het huis te realiseren. Staal bundelt spaarzaam omspringen met materiaal aan geringe diktes en grote overspanningen. Het bouwprincipe lag snel voor de hand: stalen kolommen en liggers. </p>
Tekst: Lors de la rénovation de cette maison de maître, tous les escaliers ont aussi été rénovés. L’architecte et le maître d’ouvrage ont opté pour une fine construction métallique : une tôle pliée de 4 mm pour les marches, un carré massif en acier étiré de 20/20 mm pour les limons, en combinaison avec 10 mm pour les balustrades. L’acier blanc avec une finition vernissée mate renforce cette structure aérienne.
Tekst: Bâtiment emblématique de l’Art Déco à Bruxelles, l’Hôtel communal de Forest est sans doute le chef d’œuvre de l’architecte Jean-Baptiste Dewin, notamment pour le choix et la mise en œuvre des menuiseries métalliques. L’intervention sur celles-ci est la partie la plus délicate du chantier, à la fois en termes d’ampleur (plus de 300 châssis) et de performances à atteindre (étanchéité à l’eau, imperméabilité à l’air, confort des occupants).
Tekst: <p>La maison existante, à l'instar de nombreuses habitations anciennes, se caractérise par des maté-riaux traditionnels mis en œuvre selon un langage classique d'architecture de maison bourgeoise: soubassement enduit et contours de fenêtres en maçonnerie. Malgré son caractère, l'habitation n'offrait que de petites ouvertures vers le jardin <br>
et une ambiance confinée aux pièces de vie. Les locaux situés à l’arrière - la cuisine et la salle de bain, anciennement considérés comme des espaces de service - bloquaient l’ouverture de la maison vers le beau jardin et l’intérieur d’îlot très végétal.</p>
Tekst: <p>Samen met de restauratie van het historisch patrimonium, kan de interne reorganisatie en het optimaliseren van de circulatie van de Emile Braunsschool beschouwd worden als één van de belangrijkste uitdagingen van het ontwerp. Voor de herbouw van de verdwenen pandgang werd een constructie van stalen kokerprofielen opgetrokken volgens het ritme van de houten spanten van de overgebleven dakstructuur. Een tweede hulpstructuur voor de bevestiging van het gevelmateriaal, werd aan de hoofdconstructie voorzien, als hedendaagse interpretatie van de traditionele open arcade. Ter hoogte van de bovenliggende verdiepingen werd de gevel aangekleed met een beplating van weervast staal, waarbij het dynamische lijnenspel van de verschillende vlakken aansluit op de waterlijsten van de aanpalende gevels.</p>
Ondertitel: De interventies ogen licht en staan los van het beschermd erfgoed
Tekst: <p>De restauratie en renovatie van het 'Oud gerechtsgebouw' in Antwerpen is een eerherstel voor het originele ontwerp van architect L. Baeckelmans uit 1867. Het gebouw werd duurzaam voorbereid op een gerechtelijk programma dat in hoofdzaak de Hoven van Assisen en Beroep omvat.</p>
<p>
De keuze voor staal voor de uitvoering van het peristylium op de binnenkoer en het paviljoen aan de Anselmostraat was voor de hand liggend: Het past in de opzet om de nieuwe interventies duidelijk leesbaar te maken en onderscheid te maken met het historische gebouw in een neoklassieke 19e eeuwse baksteenarchitectuur. Ze ogen licht en staan los van het beschermd erfgoed.</p>
<p>
De minimale structuur van het peristylium biedt bescherming tegen de regen en draagt bij aan de architecturale beleving van de binnenkoer. Het paviljoen krijgt een eigen identiteit volgens hetzelfde principe, aangevuld met wandelementen die de passage van gedetineerden beveiligen en aan het zicht onttrekken. Beide structuren zijn demontabel en bestaan uit corrosiewerend geschilderd staal dat ter plekke gebout werd. Speciale aandacht ging naar de keuze van de bouten met verzonken koppen of dopmoeren. </p>
Tekst: Het project bestond in de restauratie van twee woningen, in de stijl van toen, in een vakwerkboerderij uit de 16e eeuw. De restauratie van het bewoonde gedeelte gebeurde ter plaatse. Eens het deel van de stallingen afgebroken was, werd gekozen voor staal als structureel materiaal vanwege de kostprijs, het geringe onderhoud en de goede technische kwaliteiten. Er werd ook gebruik gemaakt van staal voor de aanleg van de twee bovengrondse terrassen met twee metalen trappen.
Plaats: Rue de la Burdinale 59, Burdinne (Lamontzée)
Tekst: <p>Avec la restauration du patrimoine historique, la réorganisation interne et l’optimisation de la circulation à l’intérieur de l’école Emile Braun peuvent être considérées comme faisant partie des principaux défis de ce projet. Pour la reconstruction du cloître disparu, une structure faite de profilés creux en acier a été élevée suivant le rythme des fermes en bois de la toiture encore en place. Une seconde structure d’appoint pour la fixation de la façade a été rajoutée à la construction principale, interprétation contemporaine de la gallerie d’arcades traditionnellle. À hauteur des étages supérieurs, la façade a été habillée d’un bardage en acier autopatinable. Le jeu de lignes dynamique des différentes surfaces se raccorde aux larmiers des façades adjacentes.
</p>
Tekst: Le projet consiste en la restauration, en deux habitations et selon le style d’époque, d’une fermette à colombages du XVIe siècle. La restauration de la partie habitée fut réalisée sur site. Une fois la partie étables démontée, le choix du matériau de structure a été l’acier, pour son coût, sa manutention, ses qualités techniques. L’acier fut également employé pour la réalisation de deux terrasses aériennes et de deux escaliers métalliques.
Plaats: Rue de la Burdinale 59, Burdinne (Lamontzée)
Ondertitel: Lege ruimte als een constructieve kracht
Award: 0
Tekst: <p>RETMONER is een sculptuur uit gelakt staal, boordevol betekenis, geïnspireerd door de geschiedenis van de stad Waregem: ‘de woonplaats van de clan Waro’. Archeologische vondsten zoals de pijlpunten, scherven, munten uit de Gallo-Romeinse periode vormen een directe bron van inspiratie.
<br>De Zuiderpromenade wordt gezien als de nieuwe toegangspoort tot de stad. De kunstenaar speelt op dit gegeven in door het plaatsen van RETMONER als een wachter die een onbekend heiligdom moet beschermen. RETMONER vormt een oproep om de oude geschiedenisboekjes met nieuwe ogen te gaan bekijken. Door zijn vloeiende, computergestuurde vormen, vormt het een zachtere versie van de historische artefacten.
<br>Hoewel dit sculptuur monumentaal lijkt met zijn 4,40 m hoogte, is dit eclectische beeld opgebouwd vanuit leegtes. Net als Henry Moore wordt de negatieve of lege ruimte als een constructieve kracht gebruikt. Leegte is een onlosmakelijk onderdeel van de sculptuur en kan daarom zelfs als een volume worden gezien. Het plaatmateriaal in gelakt staal is 10-12 mm dik.</p>
Tekst: RETMONER is a sculpture in lacquered steel that bursts with meaning. Inspired by the history of the city of Waregem – which translates as ‘the residence of the Waro clan’ – it draws directly on archaeological finds such as arrowheads, shards and coins from the Gallo-Roman period. The Zuiderpromenade is seen as the new gateway to the city and the artist has responded to this by positioning the sculpture like a guardian protecting an unknown sanctuary. RETMONER calls on us to take a fresh look at history, its fluid, computer-controlled forms offering a softer version of the ancient artifacts. Although its 4.4 metre height makes it seem massive, this eclectic sculpture is built from voids: like Henry Moore, the artist uses negative or empty space as a constructive force. Emptiness is an inseparable part of the sculpture, and could even be regarded as a building material in its own right. The lacquered steel plate is 10-12 mm thick.
Architect: Nick Ervinck (kunstenaar), Lichtervelde
Foto: Studio Nick Ervinck
RETMONER is a sculpture in lacquered steel that bursts with meaning. Inspired by the history of the city of Waregem – which translates as ‘the residence of the Waro clan’ – it draws directly on archaeological finds such as arrowheads, shards and coins from the Gallo-Roman period. The Zuiderpromenade is seen as the new gateway to the city and the artist has responded to this by positioning the sculpture like a guardian protecting an unknown sanctuary. RETMONER calls on us to take a fresh look at history, its fluid, computer-controlled forms offering a softer version of the ancient artifacts. Although its 4.4 metre height makes it seem massive, this eclectic sculpture is built from voids: like Henry Moore, the artist uses negative or empty space as a constructive force. Emptiness is an inseparable part of the sculpture, and could even be regarded as a building material in its own right. The lacquered steel plate is 10-12 mm thick.
