Tekst: <p>Achter de binnentuin werden de kantoren van SBE, een studiebureau gespecialiseerd in staalstructuren, verder uitgebreid. Op deze site was een oude fabriekshal aanwezig, die in slechte toestand verkeerde. In deze hal bevond zich een stalen vakwerkstructuur met daarop een klassieke dakstructuur voor sheddaken.</p>
Tekst: <p>Na een tien jaar durende metamorfose van de stationsomgeving werd de uitdaging aangegaan de lege vlek op de Tiensevest, met zijn beperkte oppervlakte van 210 m² en breedte van 6 m, met voldoende kantoorruimte voor KBC in te vullen. Dit werd bereikt met een 10 m grote uitkraging op de eerste verdieping over het voetpad aan de ringweg. Dit concept straalt meteen ook de architecturale kracht van het gebouw uit.</p>
Ondertitel: Beschermen van alsmaar zeldzamer wordende stille ruimtes
Tekst: <p>Onze samenleving wordt steeds meer seculier. Kerken lopen in snel tempo leeg. De vaststelling baart niet alleen de kerkelijke overheid zorgen. Alle cultuurliefhebbers zijn het erover eens dat religieus erfgoed de moeite loont bewaard te worden. De vraag is welke nieuwe invulling er aan kerkgebouwen kan gegeven worden.<br>
Het probleem stelde zich ook in Schelderode, een deelgemeente van Merelbeke. De belangstelling voor erediensten in de Sint-Martinuskerk liep ook daar terug. Dus werkte het lokaal bestuur in samenspraak met de kerkelijke overheid, plaatselijke verenigingen en buurtbewoners aan een toekomstvisie die inspeelde op de behoeften van de gemeenschap. Snel kwam men tot de wens om de kerk om te vormen tot een ontmoetingscentrum voor Schelderode en de (deel)gemeenten daarrond.</p>
Tekst: <p>Het sinds 1999 leegstaande Minderbroederklooster in Mechelen werd uitgebreid met enkele bijgebouwen en kreeg een verrassende herbestemming tot hotel. </p>
<p>De verbouwing van een kerk tot hotel is een schoolvoorbeeld van de voordelen van staal op het vlak van renovatie van het patrimonium. De lichte structuren zijn nauwkeurig geprefabriceerd, beperken de hinder op de werf, kunnen in een handomdraai worden gemonteerd, wat leidt tot nuttige plaatswinst en natuurlijke helderheid. Ze kunnen bovendien ten allen tijde worden aangepast, gedemonteerd en hergebruikt.</p>
Tekst: <p>Bij de ondertunneling van het station Antwerpen Centraal ontstond de noodzaak om een nieuwe tweede ingang te maken. Dit nieuwe gebouw bestaat bovengronds uit een staalstructuur die letterlijk oprijst vanuit de ondergrond. De structuur is bekleed met glas en stalen roosters, zodat daglicht overvloedig kan toetreden. De staalstructuur volgt een assenrooster dat loodrecht op de treinsporen staat doch aan zijn omtrek evenwijdig is met de omliggende stadsbebouwing. Verder werden dak en zijgevel als één vlak opgevat dat geplooid werd rond een as eveneens evenwijdig aan het assenstelsel van de omliggende bebouwing. Het samenvloeien van de twee assenstelsels geeft aan de staalstructuur een eigenzinnige dynamiek. Als hedendaags antwoord op de 110 jaar oude bestaande spoorhal - die ook volledig in staal is opgetrokken - was het ook niet denkbaar om met andere materialen te werken.
</p>
Tekst: <p>De sociale antenne heeft de vorm van een kleine cilindrische toren (dubbele benedenverdieping + 5 niveaus). De buitenste diameter is beperkt tot 10,60 m om zich harmonieus op het pleintje te kunnen invoegen. De cilindrische vorm en de lichteffecten die hieruit volgen, verdoezelen de zichtbare impact van het project. Het gebouw blijft bescheiden in het gebruik van materialen. De gevels zijn allen bedekt met drie soorten dubbel glas: helder, opaalkleurig en wit geglazuurd. De binnenmuren zijn in baksteen, zichtbaar of bepleisterd. De stalen noodtrap in de inkomhal van het OCMW hangt vast aan de vloerplaat van de tweede verdieping.</p>
Ondertitel: Een gevelbekledingssysteem met verbonden stalen lamellen
Award: 0
Tekst: <p>Basisschool Emmaüs in Aalter kreeg een facelift via de realisatie van een kleurrijke nieuwbouw, die een turn- en eetzaal herbergt. Het bovengrondse gedeelte van het gebouw bestaat uit een brandwerend gecoate structuur in S235 JR-staal, die op de betonnen onderbouw van de turnzaal steunt. De zichtbare kolommen zijn in helling geplaatst en hebben een elegante look dankzij ronde secties. <br>De kleurrijke voorgevel bestrijkt circa 230 m2 en is afgewerkt met ‘JI Grégale’, een gevelbekledingssysteem met verbonden stalen lamellen. Deze laatste zijn uitgevoerd in drie verschillende kleuren, die evenwichtig verdeeld zijn op basis van een gevelstudie, en zijn gemonteerd op een verstelbare regelstructuur.
De zijgevels zijn dan weer bekleed met sandwichpanelen (KS 1000 AWP MR 150 van Kingspan), die voorgelakt zijn in drie verschillende kleuren. Ook het hellend dak is afgewerkt met sandwichpanelen. <br>Dankzij de opvallende inplanting langs de straat, de felrode tint is het gebouw dé blikvanger van de buurt.</p>
Tekst: From the Lichttorenplein on the Knokke dike, it’s easy for passers-by to notice the raised lifeguard’s nest but overlook the brightly coloured structure beneath it. Although the coastal town of Knokke in West Flanders initially requested a safety pavilion on the dike, the architects stuck to their guns and insisted on a beach location. The 17 m diameter yellow shape is reminiscent of a buoy, but there’s more to it than a rescue centre. The positioning of separate spaces for the coordination and first aid rooms, the public toilets and the interview room with staff kitchen and toilets creates a public passageway or internal street that anyone can simply wander into. Like the lifeguard’s nest, the entire primary supporting structure of the bottom part is made of steel. This is supplemented by a timber construction and fibre cement panels and finished with polurea. The lifeguard’s nest sits on a hollow central tube (660 x 40 mm) that absorbs all wind loads and protects the pipework between nest and pavilion.
Staalbouwer: Bemepro, Menen / Anders construct, Kruishoutem
Ander staal: Metaalconstructie Strobbe, Laarne (stalen schrijn- en plooiwerk)
Foto: Tim Van de Velde Photography
From the Lichttorenplein on the Knokke dike, it’s easy for passers-by to notice the raised lifeguard’s nest but overlook the brightly coloured structure beneath it. Although the coastal town of Knokke in West Flanders initially requested a safety pavilion on the dike, the architects stuck to their guns and insisted on a beach location. The 17 m diameter yellow shape is reminiscent of a buoy, but there’s more to it than a rescue centre. The positioning of separate spaces for the coordination and first aid rooms, the public toilets and the interview room with staff kitchen and toilets creates a public passageway or internal street that anyone can simply wander into. Like the lifeguard’s nest, the entire primary supporting structure of the bottom part is made of steel. This is supplemented by a timber construction and fibre cement panels and finished with polurea. The lifeguard’s nest sits on a hollow central tube (660 x 40 mm) that absorbs all wind loads and protects the pipework between nest and pavilion.
Tekst: <p>BEL architecten en Point Supreme Architects bezorgden Leopoldsburg een van de modernste brandweerkazernes van het land. Om de bouwtijd te minimaliseren en een zo robuust mogelijk gebouw te creëren, is de basisstructuur opgetrokken in prefabbeton. Die werd aangekleed met geonduleerde staalplaten van Tata Steel, die er door hun koperkleur voor zorgen dat de nieuwe kazerne zich perfect integreert in de door bakstenen gebouwen gedomineerde omgeving.</p>
Tekst: <p>Kortrijk Xpo is een typische expo-site: een bonte verzameling van hallen, onderlinge verbindingen, opbouwplateaus en groen. Rondom dit chaotisch geheel werd een galerij geplaatst. Dit kader is opgebouwd als een modulair stalen raster.<br>
Metalen schermen maken de galerij afwisselend open en gesloten. De ingang van de Xpohallen wordt geaccentueerd door een inkom- en kantoorgebouw, waar het vierkante stramien van het skelet driedimensionaal wordt, en zo een portiek vormt naar binnen toe. De materialiteit van de galerij loopt door in het inkomgebouw en markeert zo de toegang naar de Rambla, de ruggegraat van de site. Boven de inkomruimte wordt het stalen raster ingevuld door een zwart volume met drie kantoorvloeren. Het zichtbare geraamte, opgebouwd uit witgelakte HEA 300-profielen, komt tot zijn recht door een afdekking met gegalvaniseerde profielplaten.
</p>
Tekst: <p>Het provinciaal cultuurhuis in Namen werd opgetrokken in het begin van de jaren 60 en gaat sinds zijn renovatie en uitbreiding – onder meer met de spectaculaire theaterzaal ‘Tambour’ – door het leven als ‘Delta’. <br />Er is Magnelis-staal gebruikt om het contrast met de gevels in bamboe te accentueren en de grote beweegbare verticale luiken te realiseren die de westgevel beschermen tegen de zon. <br />Er is op maat geperforeerd plaatstaal (71%) gebruikt voor alle borstweringen, die uit verzinkt staal van 2 mm dik bestaan. <br />De ‘Tambour’ rust op een centrale staalkolom (diameter 300 mm) en twaalf armen in AE355-staal (355 N/mm2), terwijl zeven perifere kolommen (diameter 150 mm) eventuele asymmetrische lasten opvangen. <br />Er is ook staal gebruikt voor de ophangsystemen van de technieken in de verschillende theaterzalen en een trappenhuis, waar de trappen ondersteund worden door plaatstaalelementen van 2 mm dik, zonder dat er sprake is van windverbanden met diagonale trekkers.</p>
Tekst: <p>Langs de Zuid-Willemsvaart in Bree bevindt zich het Limburgs Staalservice Center (LSC) in een gebouw ontworpen dat ontworpen werd om jaarlijks 200.000 ton ‘custom-shaped’ staalplaten te produceren en deze just in time te leveren. Het LSC bevindt zich niet toevallig op deze locatie: het transport over het water is immers kostenefficiënt én milieuvriendelijk.<br>
Omwille van de grote overspanningen en de snelheid van het bouwen kozen de architect en bouwheer hier voor een staalstructuur. Het project bestaat in totaal uit zeven hallen en één luifel met oversteek over de vaart, allen samen goed voor zo’n 1.564 ton aan staal. Elke hal is hierbij voorzien van een of twee loopkranen met een hijsvermogen tot 40 ton en een overspanning van 28 of 40 m. De buitenwanden zijn opgebouwd uit stalen binnendozen met bardage terwijl het dak bestaat uit een steeldeck onderstructuur. Daarnaast is ook het bureelgebouw van zo’n 1.100 m² opgebouwd uit een stalen skelet.
</p>
Tekst: <p>De firma Depla wenste een ruime verwerkingsloods waarin ze met gemak hun aanhangwagens konden kippen, gecombineerd met een gedeelte burelen. Deze twee hoofddelen van het gebouw dienden ontworpen te worden als één strak geheel. Gezien de complexe opbouw van de draagstructuur werd door de architecten gekozen voor een staalstructuur. De slankheid van de stalen profielen resulteerde in extra bewegingsvrijheid. De staalstructuur kreeg een speciale vormgeving doordat er enerzijds in de loods genoeg hoogte moest zijn om een aanhangwagen binnen te kunnen kippen, maar er anderzijds aan de perceelszijde van het gebouw slechts een beperkte maximum hoogte toegelaten was. Daar in de hal oud ijzer wordt verwerkt, werd de volledige staalbouw ook gegalvaniseerd om vervroegd roesten tegen te gaan. Aan het gedeelte van de burelen tenslotte werd een speciale uitkraging in een metalen draagstructuur gerealiseerd die afgewerkt werd met een houtstructuur.
</p>
Tekst: <p>If it weren’t for the blast furnaces and a few other historical relics from ArcelorMittal, you wouldn’t know that Belval was ever an industrial site. In the heart of the ‘Cité des Sciences’, the architectural firm Valentiny hvp has transformed an old 110 metre long ‘Möllerhalle’ into a contemporary university library, which opened its doors at the start of academic year 2018-2019. The original steel supporting structure of the building was preserved, treated and reinforced so that the complex could be given a new facade and composite roof. The unique synergy between old and new gave rise to a masterpiece that earned the project both the jury and audience prizes in the Steel Construction Competition 2019.</p>
