Ondertitel: Le croisement ultime entre l’architecture et l’agriculture
Award: Lauréat
Tekst: <p>Construire une serre en acier sur le toit d’un bâtiment en béton : cela peut paraître plus simple que cela ne l’est. Agrotopia est une sculpture légère et transparente en acier et en verre qui remplit à la fois une fonction agricole et une fonction publique. Les installations de recherche de haute technologie sont entourées d’un parcours éducatif pour les visiteurs intéressés, comprenant une placette centrale de rencontre. </p><p>La serre est conçue comme une serre Venlo standard. Par-dessus les travées de 6 à 12 m en poutres treillis, repose chaque fois une toiture et demie de 4 m de large. La plupart des espaces de recherche sont concentrés dans la partie centrale, qui abrite environ 5000 m² de cellules climatiques. L’avant et l’arrière en porte-à-faux de la construction élancée de la serre attirent particulièrement le regard. A l’entrée du bâtiment, un parvis avec un escalier d’entrée monumental est prévu. Ce dernier est haut de 11 m et semble être suspendu, car il repose sur 11 colonnes élancées. </p>
Ondertitel: Une exigence de tolérance globale de 5 mm
Award: Award 2023 - Prix Spécial
Tekst: <p>Le pont Prince Claus est un pont mobile pour vélos et piétons de 141 m de long qui enjambe la rivière Wantij et relie le centre historique de Dordrecht (NL) au nouveau quartier résidentiel 'Stadswerven'.</p>
<p>Les ponts mobiles sont caractérisés par des charges dynamiques combinées à un poids propre le plus faible possible. Le S355 utilisé ici est donc le matériau adéquat.</p>
<p>Le tablier mobile se compose de deux tabliers orthotropes de ± 4 m de large qui s'appuient de part et d'autre d'une poutre principale centrale, rigide en torsion. Le noyau est formé de deux structures tubulaires, qui sont reliées entre elles par une poutre à treilli. Le pendule et le mât de lest sont des structures caissons à parois épaisses. En bas, le mât de lestage comporte un caisson rempli de billettes d'acier (semi-fabricats) et de lest de contrôle en acier.</p>
<p>Les dimensions sont caractérisées par l'exigence d'une tolérance de 5 mm sur l'ensemble, y compris les parties mobiles. Le contrôle a été effectué à intervalles réguliers à l'aide de moments de mesure fixes. L'exigence de 5 mm n'était pas d'ordre technique, mais plutôt d'ordre esthétique. Les transitions tapageuses n'étaient pas les bienvenues. Le fait qu'il ne s'agisse pas d'une voiture est évident, mais l'approche l'est.</p>
Tekst: <p>Op de campus Arenberg III, tussen de site van IMEC en het gebouw Computerwetenschappen van KU Leuven werd een nieuw parkeergebouw ingeplant. <br />Parkeren is niet altijd evident in een drukke universiteitsstad zoals Leuven. Imec en KU Leuven sloegen de handen in elkaar en investeerden samen in de bouw van een gezamenlijk parkeercomplex. Het werd een markant volume met acht bouwlagen en een capaciteit van 740 plaatsen, waarvan twee derde is voorbehouden voor imec en een derde voor de KU Leuven. <br />De architectuur werd tot de essentie gereduceerd. Het is een open stalen structuur die de dialoog met zijn omgeving aangaat. Het maskeert zijn functie niet. De hellingbanen dragen over drie traveeën (22,50 m) tussen de horizontale vlakken die de verbinding maken met de parkeerniveaus. De overspanning van de hellingbanen wordt gerealiseerd met HE 800 B-profielen die tegelijk de gevelafwerking zijn van zowel de hellingbanen als de kopse zijden van het gebouw.</p>
Ondertitel: Mettre en valeur les activités de l’entreprise
Award: Lauréat cat. Bâtiments résidentiels
Tekst: <p>Un atelier de soudure, un bureau paysager destiné à accueillir quatre personnes et une maison aux allures de loft ont été construits sur un modeste terrain constructible boisé, presque triangulaire, situé dans une zone pour PME, avec vue sur le canal Albert. La parcelle étant trop petite pour réaliser entièrement le programme hors sol, l’atelier de soudure et les espaces annexes ont été construits sous terre. Le loft et le bureau sont en grande partie situés au premier étage et sont hébergés dans une boîte sur piliers généreusement vitrée. <br />Pour mettre en valeur les activités de l’entreprise de soudure, il a été décidé d’utiliser des profilés métalliques sciemment visibles et des protections solaires en acier.</p>
Ondertitel: De activiteiten van het lasbedrijf in de verf te zetten
Award: Laureaat cat. Residentiële gebouwen
Tekst: <p>Op een bescheiden, bijna driehoekig, bebost bouwperceel in een kmo-zone, met uitzicht op het Albertkanaal, verrezen een atelierruimte voor laswerken, een landschapskantoor voor circa vier personen en een woning met loftallures. Aangezien het perceel te klein was om het bouwprogramma volledig bovengronds te realiseren, zijn het lasatelier en bijhorende ruimtes ondergronds gerealiseerd. De loft en het kantoor bevinden zich grotendeels op de eerste verdieping en zijn ondergebracht in een royaal beglaasde doos op pijlers.
<br>Om de activiteiten van het lasbedrijf in de verf te zetten, werd beslist om met zichtbaar blijvend profielstaal en stalen zonweringen te werken.</p>
Ondertitel: Une revitalisation de l'ensemble du bâtiment dans un contexte écologique
Award: Lauréat 2012 Bâtiments résidentiels - Prix Construction Durable
Tekst: <p>Dans cette artère historique - rue de la Loi à Bruxelles - que l’habitat a déserté depuis belle lurette au profit de l’omnipotence des bureaux, Synergy International et Credibe ont osé un triple pari. Tout d’abord, celui de réinjecter du logement dans ce quartier d’affaires, au sommet de l’un de ces immeubles de bureaux de surcroît! Ensuite, celui de la combinaison construction neuve et rénovation. Et enfin, celui de l’écologie.</p> <p>Le projet a été mené dans l’optique d’une revitalisation de l'ensemble du bâtiment dans un contexte écologique. Les cinq niveaux de bureaux ont été rénovés dans la perspective 'basse énergie' (isolation, ventilation avec récupération de chaleur et vitrages performants) Aux bureaux s’ajoutent trois niveaux de logements préfabriqués, modulaires et passifs. L’ensemble comprend six nouveaux logements: un studio de 42 m², deux appartements une chambre de 74,5 m², deux appartements deux chambres de 98 m² et un appartement trois chambres de 150 m². Le quatrième étage - existant - abrite deux logements (un passif et un basse énergie). Les étages 5, 6 et 7 sont en revanche entièrement neufs. Ces niveaux sont préfabriqués en atelier, déposés et parachevés sur place.</p>
Tekst: <p>Dans cette artère historique - rue de la Loi à Bruxelles - que l’habitat a déserté depuis belle lurette au profit de l’omnipotence des bureaux, Synergy International et Credibe ont osé un triple pari. Tout d’abord, celui de réinjecter du logement dans ce quartier d’affaires, au sommet de l’un de ces immeubles de bureaux de surcroît! Ensuite, celui de la combinaison construction neuve et rénovation. Et enfin, celui de l’écologie. <br>
Le projet a été mené dans l’optique d’une revi-talisation de l'ensemble du bâtiment dans un contexte écologique. Les cinq niveaux de bureaux ont été rénovés dans la perspective 'basse énergie' (isolation, ventilation avec récupération de chaleur et vitrages performants) Aux bureaux s’ajoutent trois niveaux de logements préfabriqués, modulaires et passifs. L’ensemble comprend six nouveaux logements: un studio de 42 m², deux appartements une chambre de 74,5 m², deux appartements deux chambres de 98 m² et un appartement trois chambres de 150 m². Le quatrième étage - existant - abrite deux logements (un passif et un basse énergie). Les étages 5, 6 et 7 sont en revanche entièrement neufs. Ces niveaux sont préfabriqués en atelier, déposés et parachevés sur place. </p>
Tekst: <p>De luifel voor de tramhalte van het Flageyplein kadert in de totale heraanleg van het plein. De stalen structuur van de luifel torst een glazen dak dat de sporen en kades beschermt over een oppervlakte van bijna 900 m2. De toegangen tot de parkings, gelegen onder het plein, die in dezelfde materialen zijn opgebouwd, zorgen voor een coherent geheel. De stalen structuur van de luifel, die het verkeer van twee tramsporen mogelijk maakt, bestaat uit drie rijen van 9 kolommen waarvan het silhouet verwijst naar dat van de bomen die langs de vijvers van Elsene staan. De structuur van de kolommen vertakt zich in nog fijnere twijgen die rechtstreeks de beglazing dragen. </p>
<p>De staalstructuur van de brede transparante luifel roept door zijn lichtheid beelden op van de bomen die langs de nabijgelegen vijvers staan. Haar efficiënt ontwerp en haar elegante aanwezigheid dragen bij tot de herinrichting en vernieuwing van de ganse publieke ruimte.
</p>
Tekst: <p>Los van de hoogovens en enkele andere historische relieken van ArcelorMittal doet niets vermoeden dat Belval ooit een industriële site was. In het hart van de ‘Cité des Sciences’ transformeerde Valentiny hvp architects een oude ‘Möllerhalle’ van circa 110 meter lang in een hedendaagse universitaire bibliotheek, die haar deuren opende bij de start van academiejaar 2018-2019. De originele stalen draagstructuur van het gebouw is bewaard, behandeld en versterkt om het complex te kunnen uitrusten met een nieuwe gevel en een composietdak. De unieke synergie tussen oud en nieuw leidde tot een magistraal resultaat, dat het project zowel de juryprijs als de publieksprijs van de Staalbouwwedstrijd 2019 opleverde.</p>
Tekst: <p>Si on fait abstraction des hauts fourneaux et de quelques autres bâtiments d’ArcelorMittal, Belval n’a aujourd’hui plus rien d’une friche industrielle. Au cœur de la Cité des Sciences, c’est précisément une ancienne « Möllerhalle », longue d’environ 110 mètres, que Valentiny hvp architects a transformée en bibliothèque universitaire du 21e siècle. Celle-ci a ouvert ses portes à la rentrée académique 2018. La structure principale en acier du bâtiment d’origine a été conservée, traitée et renforcée pour recevoir une façade et une toiture en matériau composite. Une alliance entre ancien et nouveau dont la réussite magistrale a valu au projet de recevoir à la fois le prix du jury et le prix du public du Concours Construction Acier 2019.</p>
Tekst: <p>If it weren’t for the blast furnaces and a few other historical relics from ArcelorMittal, you wouldn’t know that Belval was ever an industrial site. In the heart of the ‘Cité des Sciences’, the architectural firm Valentiny hvp has transformed an old 110 metre long ‘Möllerhalle’ into a contemporary university library, which opened its doors at the start of academic year 2018-2019. The original steel supporting structure of the building was preserved, treated and reinforced so that the complex could be given a new facade and composite roof. The unique synergy between old and new gave rise to a masterpiece that earned the project both the jury and audience prizes in the Steel Construction Competition 2019.</p>
Tekst: <p>Op 1 mei 2010 opende de Wereldtentoonstelling haar deuren in Shanghai (China). Het thema van de expo was ‘Een betere stad, een beter leven’ en legde de klemtoon op duurzame ontwikkeling. Er waren een honderdtal paviljoenen van verschillende landen te zien, waaronder dat van het Groothertogdom Luxemburg.</p>
<p>Het Luxemburgse paviljoen, ontworpen door het architectenbureau Hermann & Valentiny et Associés, leek op een burcht die uit één rots was gehouwen. In werkelijkheid was het een trapezium van 3.000 m2, begrensd door ruimten die een binnenplaats omgeven, waaruit een centrale toren met 2 verdiepingen oprees, 21,35 m hoog, die onderdak bood aan een auditorium en een ronde lift.</p>
<p>De hoofdingang van het paviljoen (waarboven zich overigens een voor de Luxemburgers welbekende figuur bevond: de beroemde ‘gouden vrouw’ die gewoonlijk op de Place de la Constitution in de stad Luxemburg staat!) gaf toegang tot de toren, de tentoonstelling en een trap die naar de terrassen leidde. Deze ruimten werden op een natuurlijke manier verlicht dankzij zenitverlichting en enkele uitsnijdingen in de gevels. Bovendien werd de binnenplaats omringd door een waterpartij van 15 cm diep om een voetgangerszone te vormen. De bekleding van de muren in een lineair motief bestond uit boven elkaar geplaatste platen waarop kleurige planten stonden. Aan de buitenkant werd de verbinding met de tentoonstellingsruimte gemaakt door schuine rijen wijnstokken.</p>
<p>De architectuur van het paviljoen wilde het belang weerspiegelen dat wordt gehecht aan duurzame ontwikkeling door het gebruik van recyclebare elementen zoals glas en hout, maar ook staal, rechtstreeks ingevoerd uit Luxemburg. Tijdens verschillende fasen van de realisatie van het paviljoen werd hoogwaardig staal gebruikt, meer bepaald omdat staal een van de weinige grondstoffen is die tot in het oneindige kan worden gerecycled. Het was overigens van in het begin de bedoeling de stalen structuur van het paviljoen na afloop van de tentoonstelling te recyclen.</p>
<p>In hoofdzaak werd het paviljoen dus uit staal opgetrokken. Het zichtbare skelet uit stalen liggers (hoofdzakelijk HEB 400, HEB 500, HEB 260 en HEA 240) was bedekt met een isolerende en brandwerende laag. Het ondersteunde een buitenbekleding met platen uit cortenstaal van 4 mm dik, bevestigd op een tweede stalen structuur. Aan de binnenkant van het paviljoen bleef de stalen draagstructuur zichtbaar en verdeelde ze het plafond in driehoekige vlakken bedekt met hout. <br />Op die manier heeft staal, in combinatie met een architectuur in hout en glas, van het Luxemburgse paviljoen een schoolvoorbeeld gemaakt van duurzaam bouwen en de technologische kennis Made in Luxembourg.</p>
Tekst: <p>Op 26 mei 2012 werd in het Antwerpse Middelheimmuseum paviljoen ‘Het Huis’ geopend, een halfopen stalen constructie van de hand van Robbrecht en Daem Architecten in samenwerking met ingenieursbureau Ney & Partners. Het Middelheimmuseum, een openluchtmuseum voor beeldhouwwerk, was tot vorig jaar 25 ha groot en bood plaats aan tweehonderd vaste sculpturen. Omdat er nergens in het park plaats was om de meer kwetsbare beelden in open lucht tentoon te stellen (het Braempaviljoen is namelijk een gesloten paviljoen), besloot de directie om het park uit te breiden en een nieuw halfopen paviljoen te laten bouwen. <br>
Dit paviljoen kwam er in de 5 ha grote Hortiflora-tuin. Het biedt plaats aan een expositieruimte voor kleine en fragiele sculpturen die er - zonder geconfronteerd te worden met andere werken - uitgestald staan. Het is een halfopen stalen constructie volgens een grid van 0,81 x 0,81 m, dat consequent de maatvoering van het hele project bepaalt. De zichtbare staalstructuur, die zelf een kunstwerk is, is de vertaling van een intensieve ontwerpdialoog tussen architecten, ingenieurs en aannemers. Hierbij was het zoeken naar een compromis tussen het esthetische, het structurele en het uitvoerbare. </p>
Award: Award 2016 - Speciale prijs van de jury - Prix spécial du jury
Tekst: Het Heiligdom van Lourdes is een plek beladen met geschiedenis, spiritualiteit en stilte. In juli 2013 werden door extreem hoogwater van de Gave de Pau veel bestaande gebouwen en constructies beschadigd. Om aan de "woede" van de rivier te ontsnappen, werd een voetgangersbrug ontworpen die men op kan halen via een systeem met hydraulische vijzels in de landhoofden van de brug. De structuur en de beplanking zijn gemaakt van dubbelwandig roestvast staal. Het is een lichte voetgangersbrug geworden, met een dikte van slechts 40 cm voor een overspanning van 38 m.
Tekst: <p>Le 26 mai 2012, le pavillon 'Het Huis' a ouvert ses portes au Musée Middelheim d’Anvers. Ce pavillon est une construction semi-ouverte en acier conçue par le bureau Robbrecht & Daem Architecten, en collaboration avec le bureau d’ingénieurs Ney & Partners. Le musée Middelheim - un musée de la sculpture en plein air - couvrait jusqu’à l’année passée 25 ha et accueillait deux cents sculptures fixes. Le parc n’offrant aucun endroit où présen-ter en plein air les sculptures les plus fragiles (le Pavillon Braem est en effet un pavillon fermé), <br>
la direction a décidé d’étendre le parc et de faire construire un nouveau pavillon semi-ouvert.</p>
Tekst: <p>Het MAS (Museum aan de Stroom), een ontwerp van het Nederlandse bureau Neutelings Riedijk Architecten, is open voor publiek sinds 17 mei 2011. Het is een nieuw en opvallend landmark voor de stad Antwerpen, dat er het verleden, heden en toekomst van de stad wil in samenbrengen. Het MAS staat waar vroeger het Hanzehuis stond, het 16e-eeuwse handelshuis van de Duitse Hanzesteden. Het is dan ook geen toeval dat de architectuur van het museum verwijst naar de oude stapelhuizen, zoals de buurt er tientallen kent. <br>
Het MAS is opgevat als reusachtig stapelhuis, een verticale opeenstapeling van enorme natuurstenen koffers. De koffers zijn zo gestapeld dat ze elke verdieping een kwartslag draaien om zo een vierkante spiraaltoren te vormen. Op elk niveau kan de museumbezoeker uit de roltraproute stappen en een zaal binnenwandelen. De holtes in de spiraalstructuur zijn afgeschermd met een glazen gevel, zodat bezoekers door de grote ramen telkens nieuwe en indrukwekkende vergezichten krijgen op stad, rivier en dokken.</p>
Tekst: <p>Le MAS ('Museum aan de Stroom'), conçu par le bureau d'architecture néerlandais Neutelings Riedijk Architecten, est ouvert au public depuis le 17 mai 2011. Il constitue un nouveau point de repère remarquable pour la ville d’Anvers, qui a pour ambition de réunir le passé, le présent et le futur de la ville. Le MAS est érigé sur l’ancien site de la Maison Hanséatique, palais du commerce maritime des villes allemandes de la Hanse du 16e siècle. Ce n’est donc pas un hasard si l’architecture du musée évoque les anciens entrepôts, que l’on peut compter par dizaines dans le quartier.<br>
Le MAS est conçu comme un gigantesque entre-pôt, un amoncellement vertical d’énormes caissons en pierre de taille. Les caissons sont empilés de façon à imprimer un quart de tour à chaque étage, de manière à former une tour et une ascension en spirale carrée. A chaque niveau, le visiteur du mu-sée peut quitter l’escalator et pénétrer dans une salle. Les ouvertures de cette spirale sont vitrées; chacune des grandes fenêtres offrant aux visiteurs un nouveau panorama impressionnant sur la ville, le fleuve et les bassins du port.</p>
Tekst: <p>Bij de realisatie van een opvallende nieuwbouwwoning te Wondelgem speelde het budget een primordiale rol voor de uitvoeringsmethodiek. Om de kostprijs te drukken, werd gestreefd naar een korte bouwtijd en een eenvoudig materiaalgebruik. Uit deze overwegingen vloeide een hedendaags ontwerp voort dat opgebouwd werd uit een staalskelet en dat hoofdzakelijk uit geprefabriceerde elementen bestaat. Naast de stalen kolommen en balken, hanteerde men tevens betonnen predallen en werd het dak opgebouwd uit sandwichpanelen. De afwerking binnenin is vrij sober gebleven. PU vloeren versterken er de strakheid en grootte van de oppervlakten, de predallen zijn zichtbaar gelaten en zijn enkel voorzien van een dun spuitplamuur. </p>
Tekst: <p>De Northern Spire is de eerste brug in 40 jaar die de rivier Wear opnieuw overbrugt in de regio van Sunderland in het noordoosten van Engeland. De brug zorgt voor een verbeterde verbinding tussen de snelweg, het stadscentrum en de zeehaven. Naast de functionele doelstellingen fungeert de Northern Spire ook als landmark voor de stad. Het project is bijzonder, niet alleen door zijn omvang en het iconische karakter ervan, maar ook door de uitgedachte methologie, waarbij de pyloon in 1 geheel getransporteerd en gemonteerd werd. Dit geeft deze bijzondere stalen brug nog een extra dimensie, ‘made in Belgium’!</p>
